Kamusı Türki (Latin Alfabesiyle)

“Lügat Kitabı Bir Dilin Hazinesi Hükmündedir. Dil Kelimelerden Oluşmuştur Ki Bu Kelimeler De Her Dilin Kendine Özgü Bir Takım Kurallara Uygun Olarak Oluşturulup Kişinin İsteğini Anlatmasına Yararlar. Bir Dilin Sermayesi Kelimelerle Dilbilgisi Ve Gramerinden İbarettir.Dünyada Hiçbir İnsan Düşünülemez Ki Dilin Bütün Lügatini Bilsin Ya Da Hepsini Hafızasında Tutabilsin. Yine Pek Az Adamlar Vardır Ki Dillerini Tamamıyla Kurallarına Uygun Olarak Söyleyebilsinler. Bu Hal İse Her Dilin İçinde Barındırdığı Kelimelerden Zaman Geçtikçe Bir Kısmını Unutup Kaybetmesini Ve Kendine Mahsus Kurallarına Uygun Olmayan Bir Şekilde Söylenerek Fesahatten Mahrum Kalmasını Ve Kısacası Geniş Ve Fasih İken, Dar Ve Yanlış Bir Dil Olması Sonucunu Doğurur.Lisanları Bu Geri Kalmışlıktan Koruyacak Olan Ancak Edebiyattır. Edebiyatın Yani Ediplerin Bu Konuda Edecekleri Hizmetin İlk Adımı İse Lisanın Mükemmeliyetini Oluşturan Kelimelerini Ve Fesahatini Mucip Olan Kurallarını En İyi Şekilde Muhafaza Etmekten İbarettir. Bu İki Şıkkın Birincisi Lisanın Bütün Lügatini İçeren Mükemmel Bir Kamus Ve İkincisi Dilbilgisi Kurallarını Ve Gramerini İçine Alan Muntazam Bir Dilbilgisi Ve Gramer Kitabı Vücuda Getirmekle Hasıl Ve Mümkün Olabilir…” (Şemseddin Sami)