Kötülüğün Öğretmeni Machiavelli Üzerine Düşünceler

Düşünce Tarihinin En Tartışmalı Figürlerinin Başında Hiç Şüphesiz Machiavelli Geliyor. Leo Strauss’Un 1953 Yılı Güz Döneminde Chicago Üniversitesi’Nde Verdiği Dört Konferansın Bizzat Kendisi Tarafından Gözden Geçirilmiş Ve Genişletilmiş Hâlini Teşkil Eden Bu Kitapta, “Kötülüğün Öğretmeni” Olarak Tanımlanan Machiavelli’Nin Düşünceleri, Hem Dayandığı Kaynaklar Hem Döneminde Hitap Ettiği Kişiler Hem De Kendisinden Sonraki Nesillerin Üzerinde Bıraktığı Tesirler Bakımından Ayrıntılı Bir Tetkike Tabi Tutuluyor. Strauss’A Göre, Machiavelli’De Gerçekten Takdir Edilesi Şeyin, Düşüncesindeki Cesaretin, Vizyonundaki Görkemin Ve Sözlerindeki Zarif İnceliğin Hakkını Teslim Edebilmek İçin Onu Herhangi Bir Tevile İhtiyaç Duymadan, Olduğu Gibi, Yani Olanca Kötülüğüyle Anlayabilmek Gerekiyor. Hiç Şüphesiz, İnsan Kendisini Machiavelli’Nin Etkisinden Kurtaramadığı Sürece Onun Düşüncesinin Asıl Karakterini Kavrayamaz. Bu Yüzden Leo Strauss, Machiavelli’Yi Batı Dünyasının Kitab-I Mukaddes’E Dayalı Ve Klasik Modern Öncesi Mirasını Yansıtan Işığı Altında İnceleyerek, Onun Düşüncesinin Asıl Niteliğini Ortaya Koyuyor. Strauss, Machiavelli’Nin Kitaplarında Kullandığı Kelimeleri, Sözdizimlerini, Deyimleri Ve Hatta Bölüm Başlıkları İle Numaralarını Bile İncelemesine Konu Edinerek Artık Kanıksanmış Ve Neredeyse İyi Bir Filozofa Dönüştürülmüş Bir Machiavelli Yerine, Modern Öncesi İmkânlarla Kıyaslandığında Yeni Ve Tuhaf Olan, Tümüyle Beklenmedik Ve Şaşırtıcı Bir Machiavelli Portresi Çiziyor.