Kuran ve Hıristiyanlar

Mekki Ve Medeni Sûreler Bağlamında Evvelki İlahi Kitaplar Hakkında Kur’An’Da Atıf Yapılan Pasajlardan Anlaşılan Şey, Mekke Döneminin İlk Yıllarında Genel Olarak Ehl-İ Kitap, Özelde İse Hıristiyanlar Ve Onların Kutsal Metinlerinin İçeriği Konusunda Hz. Muhammed’İn Ve İlk Müslüman Toplumun Ya Hiç Bilgisinin Olmadığı Ya Da Çok Az Bilgiye Sahip Olduğu Ve Kur’An’In Yönlendirmesiyle Bu Bilginin Seyrinin Aşama Aşa¬Ma Genelden Daha Özel Ve Ayrıntılı Konulara Doğru Evrilerek Derinleştiğidir. Evvelki Kitaplar Söz Konusu Olduğunda Kur’An, Önce Mekke Döneminde Çoğunlukla Su?Uf, Zubur, Kitab Gibi Genel Manada İlahi Vahye İşaret Eden İfadeler Kullanmış, Ardından Medine Döneminde İse Tevrat, İncil Ve Zebur Gibi Tanımlamalarla Bunları Daha Özel Şekliyle İfade Etmiş Gözükmektedir. Tüm Tanımlamaları Ortak Noktada Birleştiren Temel Şey İlahi Vahyin Birliğinin Ve Sürekliğinin Vurgulanması, Kur’An’In Bu Vahiy Halkasının Nihai Aşaması Ve Tamamlayıcısı Olduğunun İfade Edilmesi, Evvelki Kitapların Gerçek Mahiyetlerinin Ortaya Konmasıdır