Kuranın Geliş Ortamında İnanç ve İbadetler

Müşrik, İnancını Maddî Nesneler Üzerinden İfade Eder. Farklı Şekil Ve Boyutta Olan Bu Nesnelere Yüklenen Anlam Semboliktir. Ancak Bunun Sınırlarını Çizmek O Kadar Kolay Değildir. Câhiliye Arabı, Açıklayamadığı Birçok Şeyi İnanç Alanına Taşıyarak Din Üzerinden Açıklar. Dünyada Çözemediği Sorunları, Önleyemediği Zulmü İnanç Sayesinde Kabullenir. İnanmak, Onun İçin Yaşadığı Koşulların Başka Bir Boyuttan İfadesidir. Gizem Ve Gayb Bütün Dinlerin Kabulüdür. Bilinmeyenle İlgili Yapılan Açıklamaların Her Zaman Mantıklı Olması Gerekmez. Açıklamalar Arasında Tutarlılık Ve İspat Edilebilirlik Aranmaz. Açıklama Yapılır Ve Buna İnanılır. Buradan Hareketle, Örfün Tartışmasız Ağırlığının Olduğu Câhiliye Araplarında Aynı Zamanda Dinin Belirleyici Rolünü İncelemek De Dönemin Sosyolojisini Anlamak Açısından Önem Arzetmektedir. Bu Çerçevede Elinizdeki Eserde Câhiliye Arabının İnancını İfade Biçimleri Ve Bunların İlişkilendirildikleri Nesneler, Ritüeller, Efsanevi Anlatımlar İle Bunlar Etrafında Gelişen Kolektif Muhayyile Ve Bunun Yarattığı Sosyal Yaşam Tüm Yönleriyle İrdelenmektedir. Bu, Aynı Zamanda Câhiliye Dönemiyle İlgili Temel Kaynak Olan Kur’An’In Anlaşılması Açısından Da Vazgeçilmez Önemdedir. Çünkü Kur’An’In Önemli Bir Özelliği, Kendi Dönemiyle Ve Tarihiyle Canlı Bir İlişkiye Sahip Bir Söz Olarak Nâzil Olmasıdır. Bu Sebeple Genelde Kur’An’I, Özelde Kur’An Üzerinden Câhiliye Dinî İnancını Anlamaya Çalışırken Vahiy İle Olgular Arasındaki İlişkiyi Akılda Tutmak Gerekir.