Kuş da Öldü

Özgünaydin Bu Kitabi İçin Söyle Diyor, “Kirsal Kesimden Kentlere İnen İnsanlarin Öyküleridir Yazdiklarim.Hasrettir, Acidir, Sevgidir. İnsanin Yüreginde Hep Var Olan Duygulari Deprestiren Öykülerdir.İnsani Duygulardir Yazmak İstediklerim Veya Varmak İstediklerim.Ve Küçük Ayrintilar Öykülerimde Dile Getirdigim Tümcelerin Hep Destekcisidir. Öykülerde Önemsedigim Arkadaslarim Doganin Üstündekilerdir.Onlarla Birlikte Yasamin İçinde Sürüp Gidenleri Anlattik”