Kutsalın Yorumu

Her “Okuma” Bir Yorumlamadır. Ve Yorumlamak Varoluşa Katılmanın Yegâne Biçimidir. Bir Kutsal Kitabı Yorumlamak Şüphesiz Ondaki Kutsiyete Katkıda Bulunmak İçin Yapılmaz. “Kutsal” Olan Her Şeyden Önce Kendiyle Kaim Olduğundan Kutsal Denmeye Layıktır. Kendi Dışından Bir Şeye İhtiyacı Olmadığından Ona Katkıda Da Bulunulamaz. Ancak İhtiyacı Olana Katkı Verilebilir Ve Ancak Noksan Olan İkmal Edilir. Bu Nedenle Yorumlamanın Amacı Bir Eksikliği Gidermek Değil, Temiz Bir Kalple Ona Katılabilmektir. Her Bir Yorumun Ardında Yatan Niyet Farklı Olabilir. Yorum Bazen Kutsala Saldırmak İçin, Bazen Kendini Ondan Korumak İçin Yapılabilir. Bazen İnkâr Etmek İçin, Bazen De Ona Daha Çok Bağlanmak İçin Kullanılabilir. İnkâr İle Sesinin Duyulmasını Uman Bir İnanan Olabildiği Gibi, Şüphesiz İkrar İle Bağlandığından Uzaklaşanlar Da Vardır. Özünde İse Her Yorum Bir Bulaşmadır. Kitap Tüm Heybetiyle Okuyucunun Karşısında Durur. O Duruşuyla Mükemmeldir, Kadimdir, Ulaşılamaz Ve Tüketilemezdir. Ancak Bunların Hepsi Onun Kapağını Açan İçin Böyledir...