Labirent

Senay Seba, İçten Ve Kararli Cümleleriyle, Basmakalip Fikirlerin Önünde Yillanmis Bir Kapi Gibi Duruyor: Çocuklar, Yetiskinlerin İsrarci Rüzgâriyla Olusan Akintida Sürüklenecek Baliklar Degildir; Onlar Yavas Ama İstedigi Yöne Yüzen Baliklar Olmalidirlar. Heyecanin Hep Dorukta Tutuldugu, Bir Çocugun Hayal Gücünün Götürdügü Yere Giden Bu Çalisma, Yetimhane Yasaminin Barindirdigi Hisleri De Tüm Samimiyetiyle Önümüze Seriyor. Yetimhanelerde Rengârenk Kapilar Açan Görevlilerin Çogalmasi Umuduyla.Yasak Katta Kilitli Bir Kapi… Ardinda Büyük Bir Gizem Oldugunu Düsünüyorsaniz Onu Görmezden Gelebilir Misiniz?Emir, Güzel Agaçlar Ve Kati Kurallarla Çevrelenmis Bir Yetimhanede Yasamaktadir. Burada Her Gün Bir Sonrakiyle Aynidir. Arkadaslarla Oynanan Sessiz Oyunlar, Temizlik Saatleri, Otomatik Davranislar Ve Uyku… Üstelik Gözünüzün İçine İçine Bakan Süpheci Nöbetçiler Ve Size Nasil Düsünmeniz Gerektigini Söyleyenlerle Bezenmis Koridorlar Da Var. Ama Bu Koridorlardan Biri, Çocuksu Düslere Hos Geldin Diyen Pasli Bir Kapiya Çikiyor. Bu Kilitli Kapi Herkesin Dilinde Fakat İçlerinden Yalnizca Emir Cesaretini Topluyor Ve Kapinin Sirrini Çözmek İçin Adim Atiyor.İlk Denemesinde Ayagini Kirinca Düsünmek İçin Epey Vakti Oluyor. Kapiyi Akliyla Açip Bitmeyen Hayallere Daliyor Tabii, Hem De Ne Hayaller… Ne De Olsa Hayallerin Açamadigi Kapi Yoktur! Böylece Emir, O Kapiyla Yeniden Göz Göze Gelmek İçin Kollari Siviyor. Kim Bilir Belki Bu Sefer Efe Ve Dilara Da Ona Eslik Eder. Sonrasi Mi? Kitabimizin Kapisi Sizin İçin Sonuna Kadar Açik, Buyurmaz Misiniz?