Lal Dilsiz Kuytuların Yankısı

Lâl, İnsan Yaradilis Ve Dogasinin İçkin Yanini, Var Olma Bilinciyle, İnsan Ruhunun Metaforlarini En Yakici Olan Yerinden Yakaliyor. İnsanin Mistik Yanini Ve İnsansi Dogasini En Gerçekçi Ve En Masum Haliyle Veriyor. Kor Yakiciliginda, Titreticiliginde, Sarsiciligindaki Yerini Buluyor. Yesilova İnsan Mahremiyetinin En Gerçekçi Yaninin, Özünün Ve Ruhunun, Yani İnsan Dogasinin Sinirlarinda Geziniyor. İnsanin En Duyarli Yanlarina Dokunuyor.Lâl ’De Sözü Kanatlandiriyor Nese Yesilova. Sanki Lügatte Boynu Bükük, Küskün, Sahipsiz Ve Yetim Bekleyen Kelimeler Onun Siiriyle Dudaga Degiyor, Kalbe Tasiniyor. Kelimeler Nicedir Unuttugumuz Utançlarin Perçeminden Tutup Ayaga Kaldiriyor, Unutup Sokaga Attigimiz Sevinçlerin İzini Buluyor. Modern Zamanlarin Telaslarinin Küller Gibi Sardigi Sakladigi Ama Asla Sogutamadigi Yakici Korlari Elimize, Dilimize Yeniden Koyuyor Nese Yesilova. Sanki Hiç Açilmamis Bir Lügatten Seçiyor Kelimelerini. Sanki Hiç Dile Gelmemis Bir Kissadan Kaderler Biçiyor Nefsimize.Lâl Suskusunda Bestelenmis, Leylâ Tutkusuyla Söylenmis, Lâl Kizilliginda Kâgida Düsmüs Siirler Kalbinizin Atesine Emanettir Artik.