Lirik Prenses Tezer

Edebiyat Fakültesi Son Sınıf Öğrencisi Genç Bir Kız, Hocası Tarafından Verilen Tezer Özlü'Nün Hayatını Yazma Ödevi İçin Araştırmalarına Başladığı Anda Karşılaştığı Bir Gerçekle Şaşkınlığa Düşer. Yazarın Yaşamıyla Kendi Yaşamı Arasında İzdüşümsel Bir Benzerlik Vardır Ve Bu Keşfinin Ardından Çıktığı İçsel Yolculuk Onu Neyin Gerçek Neyin Hayal Olduğunun Belli Olmadığı, İçinden Çıkılması İmkânsız Bir Uçuruma Sürükler.O, Sıradan Bir Hayatı Sıra Dışı Yaşadı...O, İkinci Bir Dilde Kitap Yazıp, Marburg Edebiyat Ödülü'Nü Alan İlk Türk Yazardı...O, Adı “Lirik Prenses” Olsa Da Hiçbir Zaman Bir Masal Prensesi Kadar Masum Olmadı, Masallarda Yaşamadı, Masal Kovalamadı. Hikâyesinde Kötü Kalpli Cadılar Yoktu Belki Ama İnsanın Ruhunu Yaralayan Çırılçıplak Gerçekler Vardı...O, Müthiş Üslubu, Duyguları Dile Getirişindeki Sakınmasız Ve Cesur Dürüstlüğüyle Okuyucunun Kalbine Girdi, Sadece Kaleminin Ucuna Kadar Gelenleri Yazdı...O, İnandığı Gibi Yaşadı, Sınır Tanımadı, İçindeki “Ben”İ Ararken Belki De Kendini Kazıdı...O, Çoğumuzun Değil Yaşamaya, Anlamaya Direndiği Gerçekleri Aradı...Bu Toplumun Onun Gibi Yalansız Bir Dünya Özlemi Çeken, Kendi Devrimini Yapabilen, Engel Tanımayan Güçlü Kadınlara İhtiyacı Vardı...Ancak...Ne Ölümden Korkmaktan Ne De Onu Düşünmekten Beis Duydu Ve Bir Kış Günü, O Eşsiz Gülüşü Solmadan Bu Hayata Gözlerini Yumdu. Zaten, Şairler Erken Ölür Derler... O Bir Şair Değildi Diyenlere İse Yazdığı Şu Minicik Satırlar Yeter:“Bir Yüksekliğin, Bir Başıma Olduğum Bir Yüksekliğin En Ucundayım. İnemiyorum. Yaşayamıyorum. Ölemiyorum...”Elinizdeki Kitapla Tezer Özlü'Yü Biraz Daha Sevecek Ve Hayata Bakışındaki O Lirik Asaleti Göreceksiniz.