Madame Bovary

1821’De Fransa’Nin Rouen Bölgesinde Dogan Gustave Flaubert, Gençlik Yillarinda İbadet Edercesine Edebiyatla İlgilenmistir. Kendinden Kisa Bir Süre Sonra Yazmaya Baslayan Zola Tarafindan Sistematize Edilen Natüralizm (Dogalcilik) Akiminin İlk Yazaridir. Gerçekçilige Olan Tutkusuyla, Roman Kahramanlarinin Hiçbirine Yakinlik Duymadan Yazmistir. Her Karakteri Ve Her Olayi Titizlikle İnceler, Kisilerin Ve Olaylarin Nedenini Arastirir Ve Bunlari Mükemmel Bir Dille Okuyucuya Aktarir. 1857 Yilinda “Revue De Paris“ Dergisinde Tefrika Halinde Yayimlattigi İlk Eseri “Madame Bovary“, Hükümet Tarafindan Toplumun Ahlaki Ve Dini Duygularina Hakaret Ettigi Gerekçesiyle Yasaklandiysa Da Beraat Etti Ve Flaubert’E Ülke Çapinda Büyük Ün Kazandirdi. Xix. Yüzyil Romaninin En Basarili Örneklerinden Biri Olan “Madame Bovary“, Hem Ele Aldigi Konu Hem De Üslubu İle Romani Çarpici Hale Getirmistir. Anlatilan, Emma Bovary’Nin Trajik Hayat Hikayesi Ve Asklari Gibi Görünmekle Birlikte, 19. Yüzyil Fransiz Ve Yargilari İle Ahlak Ölçülerinin Riyakarligini Ele Alir. Romandaki Her Detayi Gerçeklerle Yogurmaya Önem Veren Flaubert’İn, Emma’Nin İntiharini Anlatmak İçin Arsenigin Tadina Bakacak Kadar İleri Gitti Ve Bu Yüzden Hastalandigi Söylenir. “Madame Bovary“ De Romantizm Hareketinin Duygularina Kapilan Ve Onlari Ciddiye Alan Boskafali Bir Kadinin Nasil Felakete Sürüklendigini Gösterir. Bir Küçük Burjuva Kadininin Trajedisinin Arkasinda Yatan Bayagi, Önemsiz Ve Küçük Dünyayi Gösterir. (Arka Kapak)