Marifet Menzilleri

İbn Arabi'Nin Bilgi Anlayışı “Allah'In” Yani Mutlak Hakikatin Kendini Bilme Ve İzhar Etme İradesinden Hareket Eder. Bu Durumda Bilgi Anlayışı Temel Bir Değişim Gösterir: İnsanın Bilmek Ve Bulmak İstediği Hakikat Yerine Kendini Göstermek İsteyen Hakikat Anlayışı Ortaya Çıkar. Allah İnsanın Kendisini Aradığı Pasif Bir Hakikat Olarak Düşünülemez. Allah Kendisini Bilen, Bu Bilgiyle Kendisini İzhar Eden Kenz-İ Mahfîdir (Gizli Hazine). İnsan İse Bu Sürecin Başında Kendini Özne Sayarken Sürecin İlerlemesiyle Kendini Hakikati Tanıma Sürecinde Edilgen Olarak Bulur. Gerçekte Tasavvuf (Sûfîleşme) Dediğimiz Sürecin Kendisi İnsanın Bu Farkındalığından Başka Bir Şey Değildir. Başka Bir Anlatımla İnsanın Kendini Özne Saydığı Bir Sürecin Sonunda Kendisini Edilgin Olarak Bulmasıyla Tasavvuf Maksadına Ulaşır. Bu Durumda Hakikat İnsan Tarafından Bulunan Veya İnşa Edilen Bir Şey Olmaktan Çıkarak Gerçek Ve Kurucu Özne Haline Gelir. Mârifet Anlayışının Temeli Budur.Mârifet Menzilleri Adını Verdiğimiz Bu Kitap Fütühat-I Mekkiyye'Nin On İkinci Cildinin Müstakil Basımıdır. Fütühat'I Konularına Göre Taksim Etme Projesinde Bu Kitap Yeni Bir Halkayı Teşkil Etmektedir. Doğrusu Kitabın En Önemli Yönü Menziller Ve Mârifetler Arasındaki İrtibatı Kurmasıdır. Menziller Sâlikin Veya İnsanın Terakki Sürecinde Geçtiği Mertebelerdir. Bu İtibarla Menzil Kelimesi Makam Veya Mertebe Anlamında Kullanılıyordu. İbn Arabî'Nin Dikkatimizi Çektiği Husus Her Menzilin Bir Bilgi Türü İçermiş Olmasıdır. Bu Durumda Menziller İnsanın Allah'A Giden Yürüyüşünde Geçtiği Merhaleler İken Bu Merhalelerin Her Biri Yeni Bilgi Verecektir.