Michael Bakunin

Bakunin, Ömrü Boyunca Borç İçinde Yasadi. Devrimin Ve Degisimin Yani Basinda Olmak İstedi. Daima Heyecanliydi; İyi Bir Hatip Ve İkna Edici Bir Eylem Adamiydi. Pek Çok Ülkede İstenmeyen Adam İlan Edilmisti. Bir Çocuk Kadar Hayal Perestti; Her Tanistigi İnsani, Çogu Asla Var Olmamis Gizli Örgütlerine Dahil Etmek İçin Dil Döküyordu. Sürgündü, Sürekli Takip Edildi. Biftege Bayiliyordu, Tütün Tiryakisiydi, Neseli Kahkahalar Atarak Otoriteye Küfrediyordu. Türlü Hayal Kirikliklarina Ragmen Yilmiyor, Devrimin Ve Hayatin Bas Aktörü Olmayi Arzuluyordu. Sayisiz Yalan Söyledi, Çoguna İnandi. Binlerce Mektup Yazdi, Tüm Avrupa’Yi Dolasti. Yazmaya Basladigi Kitap Ve Brosürlerinin Pek Çogunu Öfkelenip Yarida Birakti. Bakunin, İnsanlik Tarihinin En İlginç Eylemcilerinden Ve Anarsizmin Sembollerinden Biri Olarak Öldü.Rus Ve Sovyet Tarihi Uzmani, Ünlü Arastirmaci Edward Hallett Carr’İn Kaleminden Benzersiz Bir Bakunin Portresi...Devlete Düsmanligi Bireysel İnsan Dogasina İnancindan Geliyordu. “Otorite Uygula¬Mak Yozlastirir, Otoriteye Boyun Egmek Alçaltir,” Diyordu. “Her Devlet, Tipki Her Teoloji Gibi İnsani Temelde Kötü Ve Günahkâr Sayar” Düsüncesine Dayanarak Devleti “İnsanligin En Açik, En Sinik, En Eksiksiz İnkâri” Olarak Görüyordu.Edward Hallett Carr