Modern Çağın Sorularına Karşı İslam

Bir Şeyi İnkâr Etmek, Onu İspat Etmekten Çok Daha Zordur. Örneğin, Bir Pirinç Tanesinin Varlığını İspat Etmek İçin Onu Göstermek Veya Küçük Bir Örneğini Sunmak Yeterlidir. Ancak Aynı Pirinç Tanesinin Varlığını İnkâr Etmek, Yalnızca Bulunduğumuz Mekânı Değil, Avrupa, Afrika, Çin Ve Tüm Dünyayı; Hatta Evrenin Tamamını Taramayı Gerektirir. Bununla Da Yetinilmez; Geçmiş Zamanların Da İncelenmesini Gerektirir. Bu Örnekten Hareketle, Allah’In, Cennet Ve Cehennem Gibi Âlemlerin Varlığını Kabul Etmek, İnkâr Etmekten Çok Daha Kolaydır. Allah’I Ve Ebedî Âlemleri İspat Etmek İçin 2 Güvenilir Şahidin Varlığı Bile Yeterli İken 124 Bin Peygamberin Şahitliği, Peygamberlerin Gösterdiği Mucizeler Ve Geride Bıraktıkları Eserler, Dünya Tarihindeki Yankıları, Farklı Renk, Dil Ve Kültürlerden Milyonlarca İnsanın Farklı Zaman Dilimlerinde Bu Peygamberleri Tasdik Etmesi Ve Daha Yüzlerce Somut Ve Tutarlı Kanıtlar Mevcuttur. Buna Karşın, Allah’I Ve Bu Âlemleri İnkâr Etmek İçin Bir Karadeliğin İçine Girip Ötesini Görmek, Hatta Evrenin Genişleme Hızını Aşarak Evrenin Sınırlarının Ötesine Geçmek Gibi İmkânsız Bir Çaba Gerekir. Dolayısıyla Mantıksal Olarak Düşünüldüğünde İnanmak, İnkâr Etmekten Çok Daha Kolaydır. İnsana Ayrıca Doğuştan Bir “İnanmaya Meyilli Olma Hissi” Verilmiştir. Bu His, Yaratıcı Tarafından Verilmiş Bir Şefkat Kredisi Gibidir. Yani Dışsal Faktörler İçinde İnanmak Ne Kadar Kolay İse İçsel Faktör Bağlamında Da İnanmak Oldukça Kolaydır.