Nestor İskenderin Gözünden İstanbulun Fethi

Sultan Yürüdü Ve Mukaddes Yerde Durdu. Patrik, Ruhban Konseyi Ve Halk Gözyaşları Dökerek, İniltilerle Onun Ayaklarına Kapandılar. Sadece Eliyle Ağlamalarını Kesmek İçin İşaret Etti Ve Onlara Şunu Dedi: “Sana Sesleniyorum Anastasius, Sana Ve Çevrendeki Herkese, Tüm Halka Söylüyorum: Bugünden İtibaren Benim Öfkemden, Ölümden, Tutsak Olmaktan Korkmayın.” Nestor İskendernestor İskender, Rus Kaynaklarına Göre 1453’Te İstanbul Kuşatması’Na Şahit Olmuş Slav Kökenli Bir Ortodoks Hristiyan’Dır. Hayatı Hakkında İse Bize Sadece, Yaşadığı 15. Yüzyılda Kaleme Aldıkları Rehberlik Eder. Araştırma Ve İncelemelere Göre Nestor, Osmanlı Topraklarına Bilinmeyen Nedenlerle Gelmiş Ve Burada Zorla Müslüman Olmuştur. Güney Rusyalı Olduğu Tahmin Edilen Nestor’Un Fetih Anlatısı Ciddi Derecede Bizans Hayranlığı Ve Kilise Taraftarlığı Sergiler. Ona Göre “Kâfir” Ve “Tanrıtanımaz” Türklerin 1453 Yılında Başkent Konstantinapol’Ü Kuşatmaları Bizans’Ta İşlenen Günahların Kefareti, İlahi Bir Sonucudur. Zira “Kötülükler Ve Kanunsuzluklar Nice Büyük Tahtların Yıkılmasına Neden Olmuştur.”Kehanetlerden, Doğa Üstü Hadiselerden, Kanlı Yağmur Damlalarından Ve Koruyucu Meleklerden Bahsedilen Bu Fetih Hatıratında Tarih İle Efsane, Hayal İle Gerçek, Korku İle Öfke İç İçedir. İstanbul’Un Fethi’Ni Bir Gayrimüslimin Dilinden Ve Süzgecinden Aktaran Bu Özgün Edebî-Tarihsel Hatırat, “Anlatılmayan” Unsurların Da En Az “Anlatılan” Unsurlar Kadar Bilgilendirici Olabileceğini Tarih Okuruna Israrla Ve Yeniden Hatırlatmaktadır