Nietzschenin Platon Eleştirisi

Nietzsche, İnsanlığı, Sokrates’İn Başlattığı Ve Platon’Un Daha Güçlü Ve Sistematik Bir Şekilde Devam Ettirdiği Çöküşten Kurtarma Amacı Gütmektedir. Bu Amaçla Nietzsche, Platon’U Neden Bir Décadance Olarak Gördüğünü, Platon Ve Onun Devamı Olan Batı Metafiziği Ve Hıristiyanlık İle Mücadelesini, Felsefenin Temel Alanları Olan “Ontoloji”, “Epistemoloji”, “Aksiyoloji”, “Din Felsefesi” Ve “Siyaset Felsefesi” Bağlamlarında Ortaya Koymuştur.Bu Mücadelesi Ve Eleştirisi Sonucunda Nietzsche, Heidegger’İn Söylediği Gibi Kendisi Metafizikten Kurtulamamış Olsa Da Batı Metafizik Geleneğinin Yıkımına Yol Açmış, Akla Duyulan Güveni Sarsmış, Evrensel Bir Hakikatin Varlığına Dair İnancın Yerine Perspektivist Hakikatlerin Varlığı Düşüncesine Öncülük Etmiş; Böylece Modernist Akımların Yerine Postmodernist Akımın Ve “Kendisini Yaratan İnsan” Söylemiyle De Egzistansiyalizm Akımının Ortaya Çıkmasına Neden Olmuştur.