Öğretmenim Atatürk

Atatürk Yaşam Sanatı İle Konuşmasına De­Vam Ederek Sözlerini Şöyle Bitirdi:---Unutmayalım!... Yaşam Bir Sanattır. Ne Mutlu!... Ne Mutlu Yaşam Sanatçı­Larına!Ece Kızım… Uyan Bak Kimler Geldi…Ece Yarı Mahmur Yatağında Gerinerek Uyandı. Annesi Başı Ucunda Ecem İle Ona Ba­Kıp Gülümsüyordu…Ecemler, Babasının Tekrar İstanbul'A, Görevi Gereği Yerleşmek İçin Gelmişlerdi. Ecem De Sürpriz Yapmış Ece'Lere Gelmişti. Birkaç Gün Onlarda Kalacaktı. Ece Sevinçle Yatağından Fırladı. Dudakların­Dan Şu Sözcükler Döküldü: Öğretmenim Atatürk… Öğretmenim Atatürk…