Ölü Canlar

Nikolay Vasilyeviç Gogol’Ün (1809- 1852) Eseri “Ölü Canlar“, 19. Yüzyilin Büyük Romanlarindan Biridir. Rus Edebiyatinda Romantizmim Bilinen Kurallarini Birakip, Konularini Günlük Yasamin İçinden Baslayan İlk Yazar Gogol’ Dür. Gogol, Eserinde Bir Rusya Tasra Kasabasindaki Yasantiyi İnce Bir İroniyle Yansitilirken Yöneticilere Getirdigi Elestirileri De Elestirilerine De Romaninin İçine Ustaca Yaymayi Bilir. “Ölü Canlar“, Bu Yüzden Yayimlandigi Yillarda Bütün Elestirmenleri Karsisina Alan Ve Gogol’Ün İgrenç Bir Gerçekçilikle Suçlanmasina Neden Olan Önemli Bir Eserdir. Gogol Bu Romani Puskin’İn Ona Ön Bilgiler Vermesi Üzerine Yazmistir. Bir Epik Roman Yazma Amaciyla Basladigi Eserini Dante’Nin “İlahi Komedya“Sina Benzeten Gogol, Sagliginda Yayimlayabildigi İlk Bölümüyle Dünya Edebiyatina Bir Basyapit Birakmistir. “Ölü Canlar“, Kahramani Çiçikov’Un Dolandirici Kisiligi İle Ve Onun İliski Kurdugu Toprak Sahibi Ve Bürokrat Çevresiyle Olan İliskilerini Anlatir. Gogol, Eseri Hakkinda, “Kalemimden Öyle Canavarlar Firliyor Ki Ben De Sasiyorum. Bunu Kim Görse Korkudan Titrer.“ Demistir. (Arka Kapak)