Ortaçağ Felsefesi

Uygarlik Tarihinin, Tek Tanrili Dinlerin, Özellikle Hiristiyanligin Dogusundan Baslayip 1400 Yila Yaklasan Bir Kesimi Kapsayan Ortaçag Kimilerinin İleri Sürdükleri Gibi, Yalnizca Düsünsel Katilasmasi Dönemi Degildir. Bu Uzun Kesim İçinde Uygarliga İsik Tutan, Büyük Yararlar Saglayan Verimli Kisilikler De Yetismistir. Ancak Bir Kazan Sütü Bulandiran Birkaç Damla Mürekkep Gibi, Bu Dönemi De Gözden Düsüren, Kötüleyenlere Yardimci Olan Olumsuz Kimseler Yetismistir. Özellikle Tanribilimin Dogusu Kiliselerde, Kilise Aydinlarinca Tek Düsünce Çigiri Olarak Benimsenmesi İrmagi Bastan Bulandirmis. Bu Çalisma, Ortaçagi Bir Yargilama, Olumluyu-Olumsuzu Saptama Girisimi Degildir. Burada Yeralan Yazilarin Çogunu Adam Yayincilik Ortakliginda Çalistigim 1981-1984 Yillari Arasinda Yazdim, Benim Yazilarimi Makineye Geçiren, Çalisma Arkadasim Hüsniye Özdemir’De, O Olmasa Ben Bu Yazilarin Hepsini Atacaktim, Simdi Hepsi Bir Kitap Oldu. Ortaçag Denen Dönem Ortaya Çikti. Burada Yalnizca Bati Ortaçagi İslenmistir, Bir De İslam Ortaçagi Vardir. Ancak Sorunlara Bakis Açisi Hepsinde Platon-Aristoteles Baskoltuga Oturtulmustur, Sarsici Bir Yenilik İçin Humanizm-Rönesans Akimlari Bekleme Geregi Vardir. Ortaçag, Felsefe Açisindan, Sorunlari Saptayip Durdurmanin Da Kaynagidir. Kilise, Yalnizca, Kendi İsine Yarayan Ürünlere Kapilarini Açmis, Özellikle “Kutsal Kitap“Tan Disari Çikmamistir, Ancak O Da Yasanmasi Gereken Bir Durum, Asilmasi Gereken Bir Asamaymis, Baska Türlü Bilimsel Siçrama Olmuyor. (Arka Kapak)