Osmanlı Hukukunda İcareteyn

İcâreteyn Kavrami, “Çift Kira” Anlaminda Olup Biri Pesin Digeri Vadeli Bedel Karsiliginda, Belgelerdeki İfade İle “İcâre-İ Muaccele Ve Müeccele” İle Bir Mülkün Kiraya Verilmesini İfade Eder. Ancak Osmanli Toplumunda Vakif Arsalarin Mukâtaa İle Kiraya Verilmesi, Mirî Arazilerin Tapu İle Verilmesi, Vergi Dilimlerinin İltizâmla Verilmesi, Gedik Hakkinin Devri Gibi Farkli Birçok Akitte Benzer Sekilde Çift Kira Bedeli Söz Konusudur. Osmanli Hukukçularinin, İcâreteyn Kavramini Özel Olarak Vakif Mülkün, Kayd-İ Hayat Sartiyla Tasarruf, Evlada İntikal Ve Baskasina Ferâg Etme Gibi Haklarla Devrini İfade Etmek Üzere Kullandiklari Görülür. Ancak İcâreteynin Birden Ortaya Çikmadigi, Uzun Bir Vadede Tecrübe Edilerek, Aksayan Yönleri Zamanla Törpülenerek, Yeni Gelismelere Cevap Verecek Sekilde Güncellenerek Gelistigi Söylenebilir. Dolayisiyla Osmanli Belgelerinde Yer Alan “İcâre-İ Muaccele Ve Müeccele” İfadeleri Çok Farkli Bir Akde İsaret Ediyor Olabilecegi Gibi İcâreteynin Belli Bir Tarihteki Durumuna Da İsaret Ediyor Olabilir. Bu Eserde İcâreteyn Akdinin, Ortaya Çikisindan 18. Yüzyil Sonlarina Kadarki Tarihi Serencami Özellikle Fetva Mecmualari Ve Ser’İyye Sicillerinden Hareketle Ortaya Konmaya Çalisilmistir.