Osmanlı Hükümet Konakları

Tanzimat'In Kent Mekânına Taşıdığı Yeni Bina Tiplerinden Olan Hükümet Konakları, Önceki Dönemde Paşa Kapısı, Vali Sarayı Ya Da Vali Konağı Gibi Adlarla Bilinen Yapılardan Tamamen Farklıdır. 1860'Lı Yıllardan İtibaren, Tüm Osmanlı Eyaletlerinde, Hatta Küçük İdari Merkezlerde Dahi, Boy Gösteren Bu Yapılar, Devletin İnşa Edilmiş Bir Gerçekliğe Kavuşması, Soyut Ve Müphem Bir Olgu Olmaktan Çıkarak Cisimleşmesi Demektir. Böylece Şahsileşmiş Yerel İktidar Olgusu Ortadan Kalkmaya, Himaye Ve İntisab Sisteminden Profesyonelliğe Ve Bürokratlığa Geçiş Başlamıştır. Tanzimat Reformlarının Uzantısı Olarak Devletin Üstlendiği Yeni İşlevlerin Gerektirdiği Bu Yapılar, Aynı Zamanda Sembolik Güç Merkezleri Olarak Da Görülmelidir. Bu Dönemden İtibaren, Osmanlı Padişahları, Saltanatlarının Meşruiyetleri Adına Yaptırdıkları Anıtsal Camilerde Değil, Tümüyle Sivil Karakterli Resmi Hizmet Binalarında Temsil Edilmişlerdir. Padişah Tuğrası, Devlet Arması Ya Da Sancak Gibi Siyasi İktidarın Sembolik Göstergeleri Artık Gündelik İşler İçin Gidilen Devlet Yapılarında Sergilenmekte, Böylece Kamusal Alanda Her Yerde Ve Her Zaman Hazır Bir Devlet İmgesi Oluşmaktadır. Çoğunlukla Hemen Etrafına Yerleşen Kışla, İdadi, Rüştiye, Adliye Binası, Jandarma Dairesi, Belediye, Postane, Hatta Hapishane Gibi Resmi Binalarla Beraber Yeni Bir Kamu Sitesi Oluşmuş, Daha Önemlisi Hükümet Meydanı Adıyla Anılan Bu Alan, Osmanlı Kent Yaşamında Artık Çok Daha Sık Görülen, Resmi Kutlamalara, Açılış Törenlerine, Nutuklara, Hatta Kitle Gösterilerine Mekân Olmuştur.