Patronlara Karşı Oligarşilere Karşı

Richard Rorty Bu Söyleşide ‘Standart’, ‘Alışılmış’, ‘Ezberlenmiş’ Bir Sol Teoriye Birçok Temel Noktada Eleştiri Yöneltiyor. Örneğin Kültürel Farklılık İle Damga Arasında Ayrım Yaparak, Sorunun Damgalanmış Grubun Kendi ‘Kültürünü’ Kabul Ettirmesi Değil, Damgalayanların Düşüncelerini Değiştirmek Olduğunu Söylüyor: “Damgalanmış Grupların Sorunu ‘Kültürlerini’ Kabul Ettirmek Değil, Damgalayanların, Bir Penise Sahip Olmamanın, Siyah Bir Deriye Sahip Olmanın Veya Her Neyse, Bunun Utanç Verici Bir Şey Olduğunu Düşünmekten Vazgeçmelerini Sağlamak.” Bir Başka Yerde Kendi Özel-Kamusal Ayrımına ‘Özel Olan Politiktir’ Argümanıyla Karşı Çıkılmasına İtiraz Ediyor: “Benim Kamusal/Özel Ayrımım Her İnsanın Hayatının Nasıl Olduğunun Bir Açıklaması Değildi. Aslında İnsanların Hayatlarını Kamusal/Özel Hattında Bölmelerine İzin Vermenin Sorun Olmadığını Söylemek İstiyordum. İkisini Bir Araya Getirmek Gibi Bir Sorumluluğumuz Yok.” Mevcut Teori Ve Politikalarda Bir Sorun Olduğunu Düşünenler, Bakış Açılarını Yeniden Değerlendirirken, Rorty’Nin Bu Söyleşideki İtiraz Ve Önerilerinden Oldukça Yararlanacaklardır: “... Son Birkaç Yüzyıldır İnsanlar Gerçekte Ne Olduğuyla Hiçbir İlgisi Olmadığı Ortaya Çıkan Tarih Felsefeleri Ve Sosyal Teoriler Oluşturuyorlar. Bunu Neden Sürdürelim Ki?”