Plotinosun Felsefesi

Elinizdeki Metin, Émile Bréhier’Nin, 1921-1922 Kış Döneminde Sorbonne’Da Verdiği Derslerden Oluşmaktadır. Burada Plotinos Felsefesinin Baştan Sona Bir Açıklaması Yer Almamaktadır; Bazı Önemli Konular Göz Ardı Edilmiştir. Bunlar; Duyusal Dünya, Doğa, Madde, Maddeyle İlişkisinde Kötülük Gibi Konulardır. Başka Bir Deyişle, Bréhier Çalışmasını Plotinos’Un Genel Bir Ad Verdiği Akledilirin İncelemesiyle Sınırlandırmıştır; Araştırma, Plotinos’Un İfadesiyle “Tanrısal Şeylerin Durduğu” Yerde, Yani Altında Sadece Maddenin Düzensizliğinin Ve Çirkinliğinin Bulunduğu Ruhta Sonlandırılmıştır. Bréhier, Bu “Tanrısal Şeyler”İn, Bir’İn, Akıl’In Ve Ruh’Un İncelemesine Yine De Plotinos Felsefesi Başlığını Vermiştir, Çünkü Plotions’Un Düşüncesinin Merkezinin Burada Yattığına İnanmaktadır. Bu Tanrısal Şeyler, Duyusal Dünyada Dolaşan Ruhun, Ulysses’İn Geri Dönmesi Gereken Sevgili Vatanıdır; Ulysses Gibi Ruh Da Duyusal Şeylerin Büyüsünden, Kirke’Nin Cazibesinden Kurtulmalıdır. Plotinos, Ruhun Bu Anavatanının Öylesine Canlı Ve Derin Bir Hissine Kapılmıştır Ki, Eserleri, O Zamanlar Aynı Arayışa Girişen Pek Çok Entelektüel Maceraperestin Eserleri Arasında Eşsiz Olarak Kalmıştır. Bréhier’Nin Plotinos’Un Düşüncesine Dair Kaleme Aldığı Bu Girişin Amacı, Başka Bir Dünyaya Duyulan Bu Tutkulu Eğilimin Varsaydığı Zihin Durumunu Açıklığa Kavuşturmaktır.