Prematüre Yalnızlık

Senin İçin Önemli Olan İnsanlar Karşısında Olabildiğince Kendin Olmamak! * * * Rahmân Ve Rahîm Olan Allah’In Adıyla Bâb-I Semâ Her İnsan Bir Dünya Taşımakla Kalmazmış Bedeninde, Bütün Kâinatı Taşımakla Marifetini Gösterirmiş Meğer. Yıl¬Dızlar Eşlik Edermiş Gülüşlerine Mesela, Göktaşları Ağlatır¬Mış Kimi Zaman. Herkesin Güneşi Gözlerindeymiş Oysa. Ve Bütün Kâinat Gizliymiş En Nihayetinde Tüm Sırlarıyla Levh-İ Mahfuz’Da. Ben De Efendimden Öğrendim. Öğren¬Dikçe Susuzluğum Arttı, İçtikçe Doymadım; Kana Kana İç¬Tim, Yine Doyamadım. Durmadan Okudum. Gece Gündüz Demeden Harf Harf Dokudum Günleri. Her Kitap Bir Yıldızdı, Bir Ay, Bir Güneşti. Kaç Tane Ki¬Tap Okuduğumu Saymıyordum. Çünkü Her Kitabın Sonuna Geldiğimde, Daha Önce Hiç Kitap Okumamış Gibi Aç Hisse¬Diyordum Kendimi Okumaya. Hangi Kitabı Okursam Okuyayım, Mutlaka Kur’Ân-I Kerîm’İ De Okuyor, Üzerine Düşünüyor Ve Anlamadığım Yerleri Efendime Soruyordum. Bir Gün Efendime Sordum: Üstünlük Takvadadır, Diyen Allah’A Hamd Olsun. Ancak, Nedir Takva? Evlat, Üç Şeydir Takva: Korkmak, Kaçmak, Koşmaktır. Anlamadığımı Biliyordu. Devam Etti İzahına: Takva Ki Evvelâ Korkmaktır. Seni En Güzel Biçimde Yara¬Tan, Sana Sadece Nefs Değil, Akıl Ve İlm Bahşeden Allah’Tan Korkmaktır. Zaten Takvanın İlk Hâli De Budur. Takva Ki Kaçmaktır. Sen De Ki Sakınmaktır. Günahlardan Kaçmak¬Tır Ki Takvanın İkinci Hâli De Budur. Takva Ki Koşmaktır. Nefsinden Ve Şeytanından Kurtulup Allah’A Koşmak Ve Ona Kavuşmaktır Ki Takvanın Son Hâli De Budur Evlat.