Sanat ve Nesneler

“Nesne Yönelimli Ontoloji (Nyo Diye Kısaltılır), Biçimciliğin Aşikâr Enkazındaki Hazineleri Kurtarmak İçin İyi Bir Konumdadır, Çünkü Kurtarmak Zorundadır. Nesnelerin Çeşitli İlişkilerinden Özerk Varoluşuna Adanmış Bir Felsefe Olarak Nyo, Münferit Nesneye Dair Temel Biçimci İlkeyi Onaylarken, İki Özgür Türdeki Varlığın –İnsan Özne Ve İnsan Olmayan Nesnenin– Birbirine Bulaşmasına Asla İzin Vermemek Gerektiğine Dair Daha İleri Varsayımı Açıkça Reddeder. ... Elinizdeki Kitabın ... Hem Kantçılık Sonrası Felsefeye Hem De Biçimcilik Sonrası Sanata Bir Meydan Okuma Olması İstenmiştir.” Harman, Sanat Ve Nesneler Kitabında, 1990’Larda Martin Heiddeger’İn Varlık Ve Zaman Eserindeki “Alet Analizi”Nin Sunduğu Perspektif Üzerine Çalışmalarıyla Başlayan “İlişkilerinden Ve Bileşenlerinden Özerk Nesne” Kavrayışını Bu Sefer Sanat Alanına, İlk Kez Bir Kitap Boyutunda Taşıyor. Nyo’Da “Nesne” Kavramı, İnsan Veya İnsan Olmayan, Cisimsel Veya Cisimsiz, Hakiki Veya Hayali Her Tür Varlık İçin Aynı Şekilde Kullanılır. Yeter Ki Bir Varlık Ne İlişkilerince Ne De Bileşenlerince Bütünüyle Açıklanabilsin. Bu Ontolojik Gerçekçilik, Eserin, Bağlamının Bütün İlişkilerince Tümüyle Açıklanabileceğini Reddediyor. Bir Sanat Eserinin Ortaya Çıkması İçin Onda, Bu İlişkilere İndirgenemez, Özerk Bir Yanın Olması Gerektiğini İddia Ediyor. Harman, Sanat Alanında Bilhassa Sanat Eserinin Özerkliğini Ortadan Kaldırmaya Çalışan Çağdaş Veya Klasik “İlişkiselcilik” Biçimleriyle Mücadelesinde Bu Nesne Kavramını Devreye Alırken Estetiğin Konusu Olarak Yeni Bir Nesne Tanımlıyor. Harman’A Göre Çoğu Nesne Gibi Sanat Eseri De Bileşik Bir Nesnedir Ve İster İnsan İster Başka Türde Bir Zeki Varlık Olsun Seyirci Olmaksızın Tam Anlamıyla Bir Sanat Eseri Olamaz. Dolayısıyla Bir Nesne Olarak Sanat Eseri, İki Bileşenden, Yani Eserden Ve Seyirciden Müteşekkildir. Fakat Bu Fikir, Ön Kapıdan Kovulan İlişkiselciliğin Arka Kapıdan Kabulü Anlamına Gelmez. Sanat Eseri Metaforik Bir Varoluşa Sahiptir, Yani Duyulur Nesne, Erişimden Çektiği Gerçek Bir Nesnenin Özelliklerini Üstlenir. Harman’A Göre Seyirci, İşte Bu Yüzden Bu Gerçek Nesnenin İşlevini Devralıp, Onu Teatral Bir Şekilde Performe Ederek Sanat Eserinin İşlemesini Sağlar. Postmodernizmin Bir Eleştirisini De İçeren Bu Kitapta Harman, Biçimciliği Yeniden Yaşama Getirirken, Sanat Ontolojisi Alanında Yeni Bir Gerçekçiliği, Seyirci Ve Eserin Kaynaşmasıyla Oluşan Yepyeni Bir Nesneyi Takdim Ederek Yürürlüğe Koyuyor Ve Buna “Tuhaf Biçimcilik” Diyor. Sanatta Gerçekçiliğin Ve Özerkliğin Yeni Ufuklarını Keşfetmek İsteyenler İçin...