Sebe Kraliçesi Belkıs

Dünya Var Oldukça Anlatilacak Ve Ögrenilecek Bir Dirilis Hikâyesiydi Bu… Onlar; Yeruselim Krali Sultan Süleyman İle Sebe Melikesi Belkis, Çaglara Kutlu Bir Destan Biraktilar. Dogmamis Nefesler Mavi Kubbe Altinda Var Oldukça, Bu Kutlu Gerçegi Hayirla Yâd Edeceklerdi. “Anladim Ki Benlik Kisvesini Siyiramayanlar, Hakikati Bulamazlar!” Dedi Belkis. “İste Kapindayim Rabbim! Sanim Hiç, Servetim Bir Saman Çöpüdür Simdi. Senin Havl Ve Kuvvetinle Denizden İnci, Tastan Yakut, Dikenli Budaktan Gül Çikar. Sebe Melikesi’Ni De Yoklugun Alevli Bagrindan Çikardin. Ya Rabbi, Rahmetin Kucagi Ne Sicaktir! Tövbe Taptiklarima, Tövbe Yaptiklarima, Tövbe İnandiklarima! Simdi Senin Rahmet Saganaginin Altindayim. Affet Bizi Ya Rahman! Ben Ve Kavmim, Kudretine Ve Sanina Teslim Olduk.” Nilüfer Çiçegi Kadar Saf Ve Duru Yüzü Sirilsiklamken, Çaglara Düsen Mesaj, “Sebe Melikesi Belkis İçin Yeni Bir Hayatin Baslangiciydi.”