Sefiller

İhtiyaçlari Fazlalasan İnsanlar, Kaynaklarin Sinirlarini Zorlamaya İtilir Ve Yollarina Çikan Savunmasiz Birinden Bile İrkilir. İs Ve Ücretler, Yiyecek Ve Barinma, Cesaret Ve İyi Niyet; Hepsi Sahip Olamadiklari Seylerdir. İsik Gölgeye Dönüsür Ve Karanlik Yüreklerini Doldurur. Bu Karanlik, İnsanin İçindeki Zayifligi Ele Geçirir Ve Onu Utanç Verici İslere Zorlar. Artik Hiçbir Dehset Veya Korku Dislanmaz. Ümitsizlik Ve Çaresizlikle Hepsi Kötülük Ve Suça Yönelir... Hepsi Sefillesmis, Bozulmus Birer Pislik Gibi Gözükür. Fakat O Denli Alçalmis Kisilerin De Daha Fazla Alçalamayacagi Bir Çizgi Vardir Ve Bu Dönüm Noktasinda, Dis Dünya Adeta Yutar Bu Zavalli, Talihsiz, Kimliksiz İnsanlari... Onlar Sefiller'Dir; Toplumdan Dislananlar... "Bana Sefiller Kitabinin Tüm Halklar İçin Yazilmis Oldugunu Söylerken Haklisiniz. Sosyal Sorunlar Sinirlari Asiyor. İnsan Soyunun Yaralari, Yeryüzünü Kaplayan O Genis Yaralar, Haritalardaki O Mavi Ya Da Kirmizi Çizgilerde Durmuyor Hiç. İnsanoglunun Bilgisizlik Ve Umutsuzluk İçinde Bulundugu, Çocugun Kendisini Egitecek Bir Kitap Ve İsitacak Bir Ocak Bulamadigi İçin Aci Çektigi Her Yerde Sefiller Kapiyi Çalar Ve Söyle Der: 'Sizin İçin Geliyorum! Açin Kapiyi Bana!' Uygarligin, İçinde Yasadigimiz Su Alabildigine Karanlik Saatinde, Sefilin Adi 'İnsan'Dir. O İnsan, Bütün İklimlerde Can Çekisiyor Ve Bütün Dillerde İnliyor. Elimden Geleni Yapiyorum. Evrensel Aciyla Aci Çekiyor Ve Onu Hafifletebilmek İçin Çalisiyorum. Elimdeki Güç, Bir İnsanin Çok Zayif Gücü; Öyle Oldugu İçin De Herkese Haykiriyorum: Yardim Edin Bana!" (Tanitim Bülteninden)İnce Kapak: