Şeyhül İşrakın İzinde İlk Dönem İşraki Şarihler

İsrâkîlik, Sihâbüddin Es-Sühreverdî (Öl.587/1191) Tarafindan Sistem-Lestirildigi Kabul Edilen, Özgün Ve Köklü Bir Düsünme Biçimini Temsil Etmektedir. Bu Durumda İsrâkîligin Arastirilmasi, Sadece Bu Ekolün Anlasilmasi İçin Degil, Ayni Zamanda Bir Bütün Olarak İslam Felsefesi Geleneginin De Anlasilmasi İçin Önemlidir. Ancak, Hem Tarihsel Süreçte Hem De İslam Felsefesinin Kurucu Epistemolojilerine İliskin Son Yillarda Yapilan Arastirmalarda İsrâkîligin Çok Az İlgi Gördügü, Yeteri Kadar Arastirilmadigi Ve Anlasilmadigi Görülmektedir. Bu Anlamda İsrâkîlikle İlgili, Genel Olarak, İki Arastirma Alanina Duyulan Derin İhtiyaci Tespit Etmek Mümkündür: (İ) İsrâkîlik Düsüncesinin 'Farklilik'Larini İhtiva Eden Ayristirici Vasfini Kendi Bütünlügü İçinde Anlama İhtiyaci, (İi) Tamamlayici Bir Parçasi Oldugu İslam Felsefesi Geleneginin Diger Ekolleriyle Olan 'Paylasimlari Bakimindan Anlama İhtiyaci. Birincisi İslam Felsefesinin Özgün Bir Ekolü Olarak İsrâkîligin Arastirilmasina^ İkincisi Messâîlikve Felsefî Tasavvuf Ekolleriyle Olan İliskisinin Anlasilmasina Ve Arastirilmasina İliskin Bir İhtiyaçta Temerküz Etmektedir.