Şiir ve Hayret

Ev İle Doğa Arasında Bir Sarkaç. İkisini De İncitmekten Çekiniyor. Dil İle Rüya Arasında Bir Sarkaç. İnsan Ruhunun Bütün Derinlerini Saygıyla Güneşe Çıkarıyor. Bir Kültür İnsanı. Şiir Yazan Bir Düşünür. Alaysamayla Trajik Olanın Çarmıhına Çekiyor; Önce Kendini, Sonra Hepimizi. Huzursuz. İyi Ki… “Biz Buraya Yersiz Olalım Diye Geldik.” Yeri Var. Toplumla Bireyin Bıçak Ağzı. Sakin Olsa Daha İyi Yazar Mıydı, Sanmıyorum. “Her Şey Yüktür / Sözcüklerden Başka Yükü Olmayana / Yürürsün Bir Zaman / Seni Büyüten Kırlara Doğru İyi Bak // Annenin Sevincinde Kan Var.” Yunus’Tan Ve Nâzım’Dan Aldığı Yükü –Bağışı Demeli Aslında- Geleceğe Taşıyacak Bir Avuç Şairden Birisi. Şeref Bilsel Demek Yeterliydi, Uzattım. Şükrü Erbaş