Sistemin Kölesi

Emirhan Yeniki, Tatar Milletinin Kültürel Kodlarını Gelecek Kuşaklara Aktarmayı Kendisine Görev Addeden, Tanık Olduğu Olaylar İle Gerek İnsanları Gerek Yönetim Politikalarını Açıkça Eleştirebilme Cesareti Gösteren Ve Üslubu İle Kendisinden Sonra Gelen Yazarlara Dokunabilmeyi Başaran Modern Tatar Edebiyatının Önemli İsimlerinden Biridir. Titizlik İle İşlediği Hikâyeleri Bildiğimiz Ama Hayatın Ritmi İçinde Farkına Varamadığımız İnsancıl Duyguları Yeniden Canlandırmakla Beraber Toplumsal Sorunları Da İşler. Satırlar Arasında Zaman, Akrep Ve Yelkovan Arasına Sığdırılan Bir Süreden Öte Mevsimler Aracılığıyla İnsanı Kimi Zaman Hüzün Kimi Zaman Mutluluk Atmosferine Çeken Bir Güce, Mekan İse Karakterleri Psikolojileri İle Sınadığı Algısal Bir Boyuta Dönüşür. İkinci Dünya Savaşı'Ndan Sonra Yazdığı Bu Kitapta Yer Alan Hikâyelerinde Emirhan Yeniki, Bir Saatliğine Kitabının Aksine, Savaş Konularından Uzaklaşarak Toplumsal, Ekonomik Ve Dinî Hayattaki Aksaklıkları Gündemine Taşır. Kriz Anlarını Fırsata Çevirmeye Çalışan Ya Da Yeni Yönetimle İyi İlişkiler Kurabilmek İçin Olağanüstü Gayret Gösteren Uyanık Karakterler Aracılığı İle Yazar, İlişkilerin Çıkar Üzerine Kurulduğuna İşaret Ederken Öykülerindeki Kurgu Ve Karakter Çeşitliliği İle Bu Yönelişin Kangren Gibi Toplumun Kılcal Damarlarına Kadar Yayıldığını Da İma Ediyor.