Siyasetname

Siyasetnameler, Devlet Yönetimini, Devlet İşlerinin Nasıl Yürütülmesi Gerektiğini Ve Yöneticilerin Topluma Karşı Sorumluluklarını Ele Alan Eserlerdir. Kur'An-I Kerim Ve Hadislerde Vurgulanan Devlet Yönetimine Dair Temel İlkeler, Peygamberimiz Ve Hulefa-Yi Raşidin Devri Başta Olmak Üzere Çeşitli Dönemlerde Gerçekleştirilen Uygulamalar, Siyasi Ve İdari Mektuplar, Sözlü Rivayetler Bu Eserlerin Başlıca Kaynaklarıdır. İslam Dünyasında Hicretin İlk Asırlarından İtibaren Devlet Yöneticilerine Tavsiye Ve Öğütleri İhtiva Eden Siyasetnameler Kaleme Alınmıştır. Selçukluların İslam Dünyasında Geniş Bir Hâkimiyet Sahası Oluşturdukları 11'Nci Yüzyılın Ortalarından İtibaren Siyasetname Telifinde Önemli Bir Artışın Olduğu Görülmektedir. Bunun Bir Sebebi, Muhtemelen Devlet Adamları Ve Âlimlerin Yükselme Dönemlerinin Ardından Ortaya Çıkacak İç Ve Dış Tehlikelere Karşı Sultanları Uyarma İhtiyacı Duymalarıdır. Büyük Selçuklular Döneminin En Meşhur Siyasetnamesi Ünlü Vezir Nizâmülmülk'Ün Siyâsetnâme (Siyerü'L-Mülûk) Adlı Farsça Eseridir. Devlet Kurumlarının Teşekkülü, İşleyişi, Aksayan Tarafları, Alınacak Tedbirler, Kurumlara İşlerlik Kazandırmak İçin Yapılması Gereken Düzenlemeler Hakkında Bilgiler İçerir. Nizâmülmülk, Bu Eseri Melikşah'In Bilginlerden, Bürokratlardan Ve Vezirlerden Ülkeyi En İyi Şekilde İdare Edebilmesi, Din Ve Dünya İşlerinde Gerekli Tedbirleri Alması, Kendi Hayat Düsturlarını, Siyasî, İçtimaî Ve Dinî Davranışlarını Ayarlayabileceği Bir Kitap Yazmalarını İstemesi Üzerine Kaleme Almıştır. Elli Bir Fasıldan Oluşan Eser Türün En Güzel Örneklerinden Biri Olarak Kabul Edilir.