Siyeri Nebi (Medine Dönemi)

Mekke, Allah Rasulünün Kuracağı Dünyanın Paradigmasını Hayata Geçirecek İnsanın, Teşekkül Dönemiydi. Şirk Ve Tuğyan Sürecinden Geçen İnsanlık, Kerametini Yitirmiş, Okumasını Unutmuş, Allah, İnsan Ve Eşya Tasavvuru Bozulmuş Bir Hali Yaşıyorken Allah Teâlâ, Peygamber Göndererek Bu Sürece Müdahalede Bulunmuştu. Bu, Allah’In İnsanlığa Vahiy Aracılığı İle Yaptığı Son Müdahalesiydi. Allah Rasulü, Kâinatı Yeni Bir Okumaya Tabi Kılarak Yaşanabilir, Vahyin Öngördüğü Dünyayı Oluşturmak İçin Çabaladı. Kuracağı Dünyayı İnşa Edecek İnsan Profilini Mekke’De Ortaya Çıkaran Allah Rasulü, 13 Yıl Boyunca Tevhid, Adalet Ve Özgürlük Temelinde Bir Dünyanın Teşekkülünü Gerçekleştirecek Kadronun Oluşum Süreci İçin Uğraştı. Allah Rasulü, Mekke’De Artık Tebliğ Ve Davetini Yapamaz Duruma Geldiğinde İslam’In Temel Şiarlarını Yaşam Alanında Serbestçe İfa Edeceği Bir Yurt Aramaya Başladı. Habeşistan, Taif Ve En Sonunda Medine… Medine’Yi Yurtlanma Mekânı Olarak Karara Bağlayıp, Medineli Müslümanların Bu Hususta Verdikleri Güvenceyi De Hesaba Katarak Müslümanların Buraya Hicret Etmesine Karar Verdi. Müslümanlar, Üçer Beşer Buraya Göç Ettiler. Allah Rasulünün De Göç Etmesiyle Medine Adım Adım İslam Yurdu Olmaya Yüz Tuttu. Ve Medine, Medeniyetin Beşiği Olarak İnsanlığın İçinde Kavrulduğu Çorak Ve Çölleşmiş Dünya Ufkunun Ve Sosyal Yaşamının Aydınlanıp Yeşil Bir Vahaya Dönüşmesinin Miladı Oldu.Medine’De Miladi 6. Yüzyıldan Bugüne Bugünden Kıyamete Kadar Devam Edecek Olan Tevhid, Adalet Ve Özgürlük Ekseninde Bir Dünyanın İlk Prototipi Oluşturuldu. Kararan Dünya Ufkunu Aydınlatacak, Özlemini Çektikleri Adaleti Tesis Edecek, Haksız Ve Hukuksuz İşleri Sonlandıracak Kurumsal Yapı Medine’Den Dünyaya Taşınacaktı. Müslümanlar, Medine’De İmanın İnşa Ve İhya Döneminden Sonra, Oluşturulan Paradigmanın Ete Kemiğe Bürünme Dönemine Geçtiler. Medine, Mekke’De Oluşturulan Çelik İradenin, Sağlam Temellerde Tesis Edilen İmanın Toplumsal Düzlemde Kurumsal Yapıya Bürünme Dönemidir. Medine, İmanın Kurumsal Yapıya Büründüğü Dönemdir. Medine, İnsanlığın Kurtuluş Muştusunun Cemaat Ve Cemiyet Hayatında Pratik Sahada Yaşandığı Yerdir. Tevhid, Adalet Ve Özgürlüğün Egemen Kılındığı Bir Mecrada Cehaletin, Şirkin Ve Putperestliğin Karanlığından Kurtuluşun Nasıllığının Pratik Sahaya Döküldüğü Yerdir. İlâhi Gerçeklerin Aydınlığında Nasıl Yaşanabileceğinin Pratize Edildiği Yerdir. Kula Kulluğun Kaldırılıp Ahiret Endeksli Bir Dünya Yaşamının Öğretiye Dönüştüğü Mecradır. Medine, Ebedi Kurtuluşa Erebilmek İçin Gönderilen Son Din Olan İslâm’In Örnek Bir Topluluk Tarafından Nasıl Yaşanacağının Ortaya Konduğu Ve İslâm’In Devlet Sisteminin Kurulup Yaşandığı Yerdir. Yaşadığımız Dönemler, İnsanlığın Tuğyan Ve İsyan Çölünde Helake Doğru Koştuğu Dönemlerdir. Kula Kulluğun Egemen Yaşam Tarzı Olarak Belirginleştiği, Her Tür Haksızlığın İşlendiği, Hak Ve Hukukun Rafa Kaldırıldığı, İnsanların Birbirlerinin Kasapları Olmaya Yüz Tuttukları Bu Dönemler, İnanç Atmosferleri Çölleşen İnsanlarımızın Muhayyilelerinin De Karardığı Dönemlerdir. Bu Dönemler, İnsanlığın Huzur Atmosferine İhtiyaç Duyduğu Dönemlerdir. Tam Da Böyle Bir Cendereye Mahkûm Yaşayan Zamane İnsanlarının Medine’De Ete Kemiğe Bürünen İslam’In, Toplumsal Mecrada Dünya Halklarına Kurtuluş Muştusu Sunup Onların Kararan Muhayyilelerini Aydınlatan Kurumsal Yüzünü İyi Öğrenmeleri Ve Buradan Hareketle Yaşanılan Dönemleri Medine’Den Aldıkları İlhamla Yeniden Kurmaları Kaçınılmaz Vecibeleridir. Peygamber’İn Hayatını Bu Mantıkla Okuyup Tüm Dünya Halkları İçin Kurtuluş Muştusu Olan Bu Dönemi İyi Tahlil Etmeliyiz. Ancak Buradan Aldığız İlhamla Dünyayı Yeni Bir Paradigma Etrafında Yeniden İnşa Edebiliriz. Bu Duygu Ve Düşüncelerle Sizleri “Siyer-İ Nebi/Çölleşen Hayatlara Rahmet Yağmuru” Kitabının Medine Dönemi İle Baş Başa Bırakıyorum…