Su

Özden Günay, Bir Yandan Hayatın İçinden, Capcanlı Anlara Odaklanan, Yerel Unsurlardan Yola Çıkarak Çağın Karmaşıklaştırdığı İnsan İlişkileri Üzerine Kurduğu Öykülerini Anlatırken Diğer Yandan Da Sokakta Yaşayan Evsizlere, Hayvanlara, Çocuklara, Kadınlara, Ağaçlara, Mevsimlere, İklim Krizine, Doğanın Talan Edilmesine, Çarpık Kentleşmeye Dönüyor Yüzünü. Sert Ve Doğrudan Bir Dil Yerine, Sezdirmeler Ve İmalarla İlerleyen, Yer Yer Ege’Ye Özgü İnsani Sıcaklıklar Yer Yer De Dikkat Çekici Soğukkanlılıklar Barındıran Bir Dili Yeğlediği Öykülerinde, Adeta, Yaşar Kemal’İn “Bu Ülkede Dört Şey Olmayacaksın: Kadın, Çocuk, Ağaç, Sokak Hayvanı.” Sözünü Örneklendiriyor.