Şüra ve Rasulullahın Müşaveresi

İslâm'İn Temel Prensiplerinden Biri Olan Sûra, Son Derece Ehemmiyet Arzettigi Halde, Üzülerek İfade Etmek Gerekirse Sahâbe-İ Kiram Devrinden Sonra Ona Geregi Gibi Önem Verilmemistir. Onu, İnsanin Ne Kisisel Hayatindan Ve Ne Devlet Hayatindan Çikarip Atmak Mümkündür. Çünkü Sûra, Gerek Fert, Gerek Cemaat Ve Gerekse Devlet Olarak Hayatimizin Siyasî, Sosyal Ve İktisadî Bütün Kesimlerini Kapsamasina Ragmen Bu Konuda Simdiye Kadar Ne Türkiye'De Ne De Diger Halki Müslüman Olan Ülkelerde Ciddî Bir Arastirma Yapilmistir. Sadece Çesitli Konulari İhtiva Eden Kitaplar İçinde Yer Yer Serpistirilmis Durumdadir. Ancak Hiç Biri İhtiyaca Cevap Verecek Nitelikte Degildir. Mesveretle Hareket Etmek, Mü’Minlerin Bir Sifati Ve İslâm Devletinin De Üzerine Bina Edildigi Temel Esaslardan Biridir. Bunun İçin De Üzerinde Önemle Durulmasi Ve Arastirma Yapilmasi Gereken Bir Konudur. Konunun Kaynaklari Çok Yönlüdür. Bir Taraftan, Tefsir Ve Hadîsi, Bir Taraftan Fikhi Ve İslâm Tarihini De İlgilendirmektedir. Asr-İ Saâdet'Te Her Sahada Çok Bol Ve Degisik Örnekler Bulmak Mümkün Oldugu Gibi Dört Halife Devrindeki Uygulama Da Ayni Sekilde Bize İsik Tutabilecek Kadar Çoktur. Zamanimizin Ferdî Ve Siyâsî Hayatina Yeni Bir Ruh Ve Canlilik Getirebilecek Öneme Sahip Olan Sûra Prensibi, Bu Eserde, Rasûlullah’İn Devri Ele Alinmak Suretiyle İslenmeye Çalisilmistir.