Tanzimat Döneminde İktidarın Sınırları Babıali ve Hıdiv İsmail

Sultan İi. Mahmud’Un Saltanati Sirasinda İki Defa İsyan Eden Mehmed Ali Pasa’Nin, Osmanli Varligina Yönelttigi Tehdit, Avrupa Devletlerinin Yardimiyla Gündem Disina İtilebildi Ancak Pasanin Biraktigi Miras, 19. Yüzyil Boyunca Misir’İ, Osmanli Devleti’Nin En Hassas Bölgelerinden Biri Haline Getirdi. 1863’Te Hidiv İsmail’İn Misir Valiligine Getirilmesi İle Birlikte Mehmed Ali Pasa’Nin Merkezi Otoritenin Kontrolü Disina Çikma Hevesi, Bambaska Bir Program İle Yeniden Hayat Buldu. Hidiv İsmail’İn, Dedesinden Kalan Anilara Samimi Bir İtaatle Hizmet Ederek Bagimsizlik Ya Da En Azindan İstanbul’Un Gözetiminden Kurtulmak Ugruna Attigi Her Adim, Tanzimat Dönemi Boyunca Osmanli İktidarinin Esas Aktörü Konumuna Yükselen Babiâli Tarafindan Yakindan İzlendi Ve Kontrol Edilmeye Çalisildi. Âlî Pasa’Nin Deyisiyle, “Osmanli Devleti’Nin Yasamaya Devam Etmesi İçin Vazgeçilmez Öneme Sahip Olan Misir”İn, Hidiv İsmail’İn Hayalindeki Gibi Bagimsiz Bir Devlete Dönüsmesini Engellemek Adina Her Türlü Gayret Gösterildi. Nitekim Babiâli, Misir’İ Feda Etmemek İçin Avrupa Devletleriyle Mücadele Etmeyi De Göze Alarak Sahip Oldugu Bütün Diplomatik Hünerleri Sergilemis Ve Hidiv İsmail’İn Merkezi Otoriteye Bagli, Siradan Bir Vali Oldugunu İspat Etme Kararliligindan Vazgeçmemistir. Dolayisiyla Babiâli’Nin, Hidiv İsmail İle 1860’Li Yillar Boyunca Giristigi Mücadele, Osmanli İslahat Çaginin Temel Esprisini Olusturan Merkezilesme Refleksini Gösterdigi Gibi Osmanli Diplomatinin Siyaset Üretebilme Yetenegini De Berrak Hale Getirmektedir.