Tasavvuf El Kitabı

Allah’İn Sürekli Müsâhede Edilmesini Öngören Sûfîler, İnsanin Çok Ötesindeki Bir Allah Tasavvuru Yerine İnsanin Allah Karsisindaki Durumunu Ön Plana Çikarmislardir. Kabz-Bast, Vecd, Cem’-Fark, Fenâ-Bakâ, Gaybet-Huzur, Tecellî, Mükâsefe, Müsâhede, Kurb-Bu’D, Hakka’L-Yakîn Gibi Kavramlarla Bu Anlayisi Yansitmislardir. Tasavvuf İlminin Hem Hareket Hem De Vusûl Noktasini Kelime-İ Tevhîd Olarak Anlamak, Tasavvuf İlmini “Tasavvufî Metod Ve Terbiye Sistemi İçinde Bir Tevhîd İlmi” Olarak Tarif Etmek Mümkün Görünmektedir. Tasavvufta Allah, Hem Ahlâkî Yetkinlesmenin Kaynagi Hem De Rahmeti Her Seyi Kusatan Bir Varlik Olarak Degerlendirilmektedir. Sûfîlere Göre Tevhid Bir’İ Görme Ve Bilme Hâlidir. Sûfî Yalnizca Bir’İ Görür, Yalnizca Bir’İ Bilir.O’Ndan Baska Varlik Oldugunu Ne Görür Ne De Bilir. Tevhidin Hakikatine Eren Bir’Den Baskasini Unutur.