Tasavvuf Ve İslam

İslam Ümmetinin Kur’An’La İliskisindeki Kopukluk Asirlar Öncesine Uzaniyor. Kur’An’A Gösterilen İlgi Onun Seklini Tazimden Öteye Geçmiyor.İslam’A Olan Duygusal Yönelim, Vahyi İlkelerin Kilavuzluguna Muhtaçken; Bu Yönelim Vahiy Disi Kaygilarla Üretilen Beseri Kültürlerin Çekim Alaninca Kusatiliyor Ve Kitlelerin Dini Kimligi Bulanikliktan Kurtulamiyor. Bu Bulaniklikla, Net Bir Kur’Ani Bilincin Ve Bagimsiz Müslüman Kimligin Olusumu Mümkün Olamiyor. Toplumsal Yasamimizda Da Tevhid Ve Adaletin Hâkim Oldugu Bir Zindeligin Olusumunu Da Engelliyor.O Halde Nefsimizi Arindirmamiz, Kolektif Bilinç Ve Tutumumuzu Vahiy Disi Kabul Ve Aliskanliklardan Tasfiye Etmemiz Gerekli. Aydinligi Arzulayan Sahih Bir Toplumsal Dönüsüm İçin Bu Görev, Rabbimizin Belirledigi Ve Bildirdigi Temel Bir Yasadir. “Tasavvuf Ve İslam” Kitabi Da Bu Amaçla Kaleme Alindi.İbrahim Sarmis Bu Çalismasinda, İslami Disiplinlerin İçine Sizan Tasavvuf Literatürünün Müslümanlara Teorik Ve Pratik Alanda Ne Denli İlahi Vahye Uygun Veya Karsit Bir Kültür Asiladigini Nasslar İsiginda İrdeliyor. Özellikle Muhkem Nasslari Örten Ve Tevhidi Bilinci Bulandiran Teorik / Nazari Tasavvufun Önemli Bir Tahrif Kaynagi Oldugunu Göstermeye Çalisiyor.