Tek Parti Dönemi

Türkiye’De 1923-46 Döneminde, Muhalefete İzin Vermeyen Otoriter Tek Parti Yönetimi Uygulandı. 1946’Da Çok Partili Yönetime Geçilmesine Rağmen, Siyasi Hayatta Tek Parti Dönemi İdeoloji Ve Uygulamaları Etkisini 20. Yüzyılın Sonuna Kadar Sürdürdü. Tek Parti Dönemi İdeoloji Ve Uygulamalarını Sürdürmenin Güvencesi Ordu Ve Yüksek Bürokrasiydi. Devletin İmkânlarını Kullanarak Toplumsal Statüsünü Güçlendiren Bu İki Organize Kuvvet, Tek Partili Dönemde Kurulan Düzeninin Değiştirilmesine Yönelik Girişimlere Her Zaman Karşı Çıktı. Çok Partili Dönemde, Tek Parti İdeoloji Ve Uygulamalarının Dışına Çıkma Cesareti Gösteren Seçilmiş İktidarlar, Askeri Darbelerle Devrilerek Cezalandırıldı. Türkiye 21. Yüzyılın Başında, Yönetim Yapısını Avrupa Birliği Kriterlerine Uyumlu Hâle Getirmek İçin, Seçimle Oluşan Siyasi Kurumlarını Güçlendiren, Ordu Ve Yüksek Bürokrasinin Tek Parti Zihniyetine Bağlı Mütecanis Kitle Olma Özelliğini Değiştiren Köklü Reformlar Gerçekleştirdi. Siyasi Rejimin Demokratikleşmesine Bağlı Olarak, Bugün Artık Tek Parti Dönemi İdeoloji Ve Uygulamaları Tartışılmakta Ve Aşamalı Olarak Kaldırılmaktadır. Çeyrek Asırdan Beri Aralıksız Basılan Ve İlk Baskısı Kadar İlgi Gören Tek Parti Döneminin, Tek Parti İdeoloji Ve Uygulamalarının Devletten Tasfiyesine Yönelik Tartışmalara Öncülük Ettiği Söylenebilir.