Tekanlamlılık

Tanrı İle Pire Bir Ve Aynı Anlamda Olabilir Mi? Bu Soru Karşısında Ortaçağ Kiliselerinden Yükselen İtiraz Seslerini Duyar Gibiyiz. Hem Tanrı’Nın Aşkın Ve Ayrıcalıklı Bir Konumu Olmalı Hem De Farklı Doğalarımız Olmasına Rağmen Onun Bilgisine Erişmeliyiz, Ne De Olsa Varlığının İspatı Şart. Ama Bu Nasıl Olabilir? Ortaçağda Bu Soruya Kimi Tekanlamlılık Kimi De Çokanlamlılık Üzerinden Yanıt Vermeye Çalıştı Fakat Problem Derinleşerek Devam Etti. Tarihsel Olarak Kazanan İse, Orta Yolcu Analojik Yöntem Oldu. Yani Kısaca Şu Denildi: Yaratılan Olarak Pire Yaratan Tanrı’Ya Benzeyecek Ama Yaratan Tanrı Yaratılan Pireye Benzemeyecek. Ortaçağı Meşgul Eden Bu Teolojik Problem, Ne Oldu Da, Tekillik Ve Fark Felsefesinin Düşünülmesi İçin Bir Olanak Haline Geldi? İşte Bu Derleme, Tam Da Tekanlamlılığı, Bu Tartışmada Hapsolduğu Teolojik Anlamdan Özgürleştirerek, Felsefi Ve Politik Bir Kavram Olarak Yeniden Düşünmek İçin Hazırlanmıştır. Farkı, Özdeşliğe, Analojiye Ve Benzerliğe Tabi Kılmadan, Farklar Arasındaki İlişkiyi Hiyerarşiye Sokmadan Ve Farkları Birbirlerine İndirgemeden Nasıl Düşünebiliriz? Diğer Bir Deyişle Farkın Anlamını, Onu Üst Bir Cinsin, Kimliğin, Kategorinin Hükmü Altında Dile Getirmeden, Hareketin, Kaosun İçerisindeki Dinamik Ve Yaratıcı Değerini Koruyarak Nasıl İfade Edebiliriz? Tekanlamlılık Düşünme İmgemizi Farklandırır Ve Bize Yeni Bir Düşünme Olanağı Sunar. Tanrı, Pire Karşısında Yaratan Olarak Hiyerarşik Ve Aşkın Değildir; Artık Yaratan Doğa İle Yaratılan Doğa Bir Ve Aynıdır. Tekanlamlılık Farkın, Eş Deyişle Güç Derecelerinin Çokluğudur.