Turgut Uyarın Çocuklarıyız

Sairin Bir Biyolojik Evlatlari Vardir, Bir De Kelimelerden, Harflerden Yapilmis Çocuklari. Sair İkisine De Ayni Gözle Baksa, Esit Davranmak İstese Bile, Bölüsülmesi, Bölüstürülmesi Gereken Bir Zaman Süresi Vardir, Sinirli Bir Ömür: Haksizlik Nerdeyse Kaçinilmazdir. Gerilimi Daha Da Artiran Bir Sey Daha Var. Sair Sadece Baba Degildir, Çocuktur Da: Kendi Siirlerinin Çocugu, Kendi Yazdiklarinin Ürünü. Çocuk Büyür, Degisir; Her Kitapla, Her Siir Evresiyle Ortaya Farkli Bir “Kisi” Çikar – Biyolojik Çocuklarin Babalarindaki Bu Degismeyi Günü Gününe İzlemesi Beklenemez, Pek Mümkün De Degildir Zaten.Turgut Uyar, Türkçe Siirin Kutup Yildizlarindan Biri, Kuskusuz. Siirinin, Poetikasinin Yani Sira Elbet Sahsiyetiyle, Hayatiyla Da Merak Edilen Biri… Dervis Aydin Akkoç’Un, Onun Dört Çocuguyla, Semiramis Uyar’La, Seyda Uyar Dikmen’Le, Tunga Uyar’La Ve Turgut Uyar’La Yaptigi Söylesiler Sairle İlgili Çok Sey Ögrenmemizi Sagliyor. Sadece Sairle İlgili Degil, Tomris Uyar’La, Baska Edebiyatçilarla, Arkadaslariyla İlgili… Türkiye’Nin (Bu Arada Posof’Un, Terme’Nin,Ankara’Nin, İstanbul’Un), Edebiyat Ortaminin, Gündelik Hayatin “O Vakitleriyle” İlgili… Ve Tabii Baba-Çocuk İliskileriyle İlgili De Çok Seyögreniyor, Çok İnceliklere Tanik Oluyoruz Bu Kitapla.Turgut Uyar’İn Çocuklariyiz; Hem Biyografik, Hem Belgesel, Hem Uzun Bir Hikâye Gibi Bir Narin Kitap…