Turquerie ve Temsil Politikası, 1728 1876

On Sekizinci Ve On Dokuzuncu Yüzyillarda Bati Avrupa’Daki Osmanli/Türk Esinli Mimarinin İncelenmesine Adanmis İlk Kitap Boyutundaki Bu Çalismada Nebahat Avcioglu, Kültürel Sinirlar Meselesinde Ayrimlari Degil, Çesitliligin Uyumunu Vurguluyor. Egzotizmin Sinirlarina İndirgenen Turquerie'Yi, Kültürlerarasi Bir Sanat Formu Olarak Degerlendiriyor. Yazar, Bugüne Kadar İhmal Edilmis Resimlere, Tasarimlara Ve Binalara Bakarak Bati’Nin Osmanli İmparatorlugu İlgisini Öztemsil Ve Milli Politika Mefhumlarina Bagliyor. Turquerie Ve Temsil Politikasi, 1728-1876, Avrupalilarin İlham İçin, Ne Gibi Etkiler Altinda, Neden Türklere Döndügünü Arastirirken, Bu Dönemdeki Sanat Ve Mimarinin Kapsamli Bir Kültürel Yorumlamasini Sunuyor.Avcioglu, Üç Özel Bina Tipini İnceliyor: Köskler, Camiler Ve Hamamlar. Bunlari Da Bati Avrupa’Da İnsa Edilen İlk Dört Basi Mamur Örneklerinden Seçiyor Ve Bu Yapilarla Mimari Form Ve Üsluplarin Kültürel Siyasetini Derinlemesine Arastiriyor. Yazara Göre Bu Bina Tiplerinin Özümsenmesi Kazara Olmadigi Gibi Sadece Avrupa’Nin Baska Bir Kültüre Hakimiyetini De Göstermez. Özünde Diyalektik Bir Süreçti Bu Ve Hem Bati’Da Hem De Dogu’Da Kültürlerötesilesmeye Katkida Bulunmustu.