Ülkünün Dönüşü

İki Kadın Da Sahneye İtilivermiş Ve Repliklerini Unutmuş Oyuncular Gibiydi… Ya Da Savaş Alanındaki İki Acemi Er… Ne Yapmaları Gerektiğini Bilemiyorlardı. Birbirini Çok Özlemiş Eski İki Arkadaş Gibi De Davranabilirlerdi; Biri Haklı Diğeri Haksız İki Rakip Gibi De. Ülkü Kendini Tartmaya Çalışırken İçinden De “Böyle Düşünmemiştim,” Diyordu. Ama Hiçbir Şekilde Düşünmemişti Zaten. Öngörüsü Olacak Bir Durum Değildi Bu, Tek Bildiği Kapının Zilini Çalmaktı. Sonrasında Yaşanacaklar Doğaçlama Olmak Zorundaydı Ve Bunu Bilerek Gelmişti. Yüzleşmeler, Yüzleşememeler, Açığa Çıkan Gerçekler, Kırgınlıklar... Ülkü, Hayatının Çizgisini Değiştiren İki Kişiden Çok Kendisiyle, Geçmişiyle, Seçimleriyle Yüzleşiyor. Nuray Şenol Nahif Diliyle Bir Kadının İntikamına Yeni Bir Boyut Kazandırarak Kurbanların Ve Faillerin Birbirinde Erimesini Sağlıyor. Ülkü’Nün Dönüşü, Okuru, Mazinin Derinliklerinde Birer Hayalet Gibi Dolaşan Anıların Peşinden Koşmaya Davet Ediyor.