Vahşiler ve Duygusallar

Edebiyatçılar İle Futbol Arasındaki İlişki Yeni Değil. Camus Ve Nabokov Delikanlılıklarında Kaleciydiler. Öyle Ki Camus İnsan Ahlakına İlişkin Bildiği Her Şeyi Futboldan Öğrendiğini Söyler. Marías Da Futbola Düşkünlüğünü Asla İnkâr Etmeyen Edebiyatçılardan. Hem De Çocukken Sol Açık Oynayan Bir Topçu. Futbol, Çocuk Javier’İn Gözünde, Kahramanların Ve Kötü Adamların Geçit Töreni, Hayatın Temel Değerlerini Öğrenmesine Yardım Eden Bir Destandır. Yetişkin Javier’İn Gözünde İse Bir Mizaç, Kişilik, Fedakârlık Ve Dayanışma Gösterisidir; Duygu, Hatıra Ve Nostalji, Özellikle De Nostalji Gösterisi. “Hafızası Olanların Bildiği […] Gibi, Solcular Ve Cumhuriyetçiler, Yani İç Savaş’In Kaybedenleri, ‘Real’ Sıfatının Kuşkusuz Çelişkisine Rağmen Madrid’İ Atlético’Ya Tercih Ediyorlardı. Real Madrid Kuşatılmış Ve Bombalanmış Şehrin İsmini Taşıyordu, Atlético Aviación İse (Atléti’Nin Başlangıçtaki İsmi Buydu) Francocu Pilotların, Tam Da Zalimce Başkenti Bombalamaya Kendini Adayanların Takımıydı. Oyuncularımız Arasında Az ‘Kızılcık’ Olmadı, Del Bosque, Kaleci Miguel Ángel, […] Breitner […], Ve Sadece Ellili Ve Altmışlı Yılların Avrupa Zaferleri, Diktatörlük Rejiminin Tüm Fırsatçılığıyla Takıma Yanaşmasına Neden Oldu, Takımın Rejime Değil.” “Marías Bu Kitapta Sözü Uzatmıyor; Hızlı, Dâhiyane Olduğu Kadar Mücadeleci; Kişiliğini, Çocukluğunu Tüm Çıplaklığıyla Sergiliyor Ve Ele Aldığı Bu Konuyu Tutkuyla, Cesaretle İşliyor.” Neue Zürcher Zeitung