Var Olan

“Benlik Duygumuzu Ve Varlık Algımızı Meydana Getiren Şey Beyin İse, Bu Beynin İdaresi Kendi İçinde Ve Kendininse, Tabiatı Anlamak İçin Tabiatı Anlamaya Çalışan Şey Olarak Beynim Hakkında Bu Neticeye Varmış İsem, Şu Hâlde Bir Dilemma İle Karşı Karşıyayım Demektir. Tabiatı Anlamak İçin Beyne Baktım Ve Orada Tabiattaki Diğer Bütün Organizmalar Gibi İşleyen Bir Yapı Buldum. Şimdi Ben Beynimi Tabiattan Ayırt Edemem Hatta Onun İşleyişini Ve Nasıl Olup Da Bu İşleyişin Neticesinde Bir ‘Ben’Lik Meydana Getirdiğini Ancak Tabiata Bakarak Anlayabilirim. İşte Bu Durum Bizi Eski Filozofların Üstlendiği Sorumluluğu Yeniden Üstlenmek Durumunda Bırakmaktadır. Bu Da İnsanı Tabiatın Tümüyle Birlikte Anlamaya Çalışmak Ve Dolayısıyla Başımızın Üzerinde Parlayan Yıldızlardan Ayağımızın Altında Gezinen Karıncalara, Cansız Madenlerden Canlılığın Nasıl Meydana Geldiğine Varmak Ve Evrenin İşleyen Bütün Yasaları Ve Mekanizmaları İçinde İşleyen Bir Mekanizma Olarak Beynin, Bütünün İçindeki Yerini Tespit Etmektir. Şayet Bunu Başaramazsak Şu An İçinde Bulunduğumuz Çelişik Durum Sürmeye Devam Edecek. Yani Tavırlarımızla Kendimize ‘Ben’Lik Atfedip, Bu ‘Ben’İn Kapasitelerini Kendimizden Bilip Evrenin Efendisiymiş Gibi Davranırken, Bir Taraftan Da Aslında ‘Ben’ Dediğimiz Şeyin Bir Nöron Yığınından İbaret Olduğu Bilgisini Yedeğimizde Bulunduracağız. Bu Sadece Felsefenin Yozlaşmasına Sebep Olmaz, Bir Felsefesi Olmadığı İçin Bilimin De Başıboş Ve Dümensiz Bir Şekilde Yol Almasına Sebebiyet Verir.”