Varidat Şerhi Nurul Arabi Külliyatı 7. Cilt

Seyyid Muhammed Nûru’L-Arabî Gibi Kendisi De Çok Sıkı Bir İbn-İ Arabî Takipçisi Olan Şeyh Bedreddîn Vâridât’I Vahdet-İ Vücûd İdrakiyle Kaleme Alarak İçinde Mebde Ve Meâd, Ahiret, Kıyamet, Haller Ve Makamlar Hakkında Eşsiz Bilgileri Vermiştir. Nûru’L-Arabî De Bu Meseleleri Öncelikle Kendi Vücut Ülkesinde Keşfetmiş, Şerhini Tecrübî Bilgileriyle Kaleme Almıştır.Varidât’I Arapça Olarak Şerh Etmiş Olan Nûru’L-Arabî Esere “El-Letâifü’T-Tahkîkât Fî-Şerhi’L-Vâridât Li’Ş-Şeyhi’L-Bedrüddîn” İsmini Vermiştir. Vâridât, Muhammed Nûru’L-Arabî Dışında Abdullah İlahî (Keşfü'L-Vâridât Li-Tâlibi’L-Kemâlât), Şeyh Muhyiddin Yavsî (Tahkîkü’L-Hakâik Fî Şerhi Keşfi Esrâri’D-Dekâik) Ve Harîrîzâde Kemaleddin Efendi Tarafından (Futûhâtü’L-İlâhiyye Şerhu Vâridati İlâhiyye) Da Şerh Edilmiştir.Elinizdeki Eserde İki Farklı Tercüme Bir Araya Getirilmiştir. Birinci Bölümün Metni, Muhammed Nûru’L-Arabî’Nin, Halifesi Ali Örfî Efendi’Ye “Senin Türkçen İyidir. Benim Arapça Olan Şerhimi Ne Arttır Ne De Eksilt. Olduğu Gibi Türkçeleştir.” Demesi Üzerine Vücut Bulmuştur. İkinci Bölümün Metni İse Abdurrahim Fedâî Efendi’Ye Aittir. Bu Metin, Fedâî’Nin Doğrudan Doğruya Vâridât’I Manzum Olarak Tercüme Etmesiyle Oluşmuştur. Metnin Sadeleştirmesinde İse Ali Örfî Efendi’Nin Mensur Vâridât Şerhi Tercümesi Esas Alınıp, Yer Yer Ustrumcalı Hacı Faik Efendi Ve Rahovecli Abdülmâlik Hilmi Efendi’Nin Yaptıkları Tercümelerden De Faydalanılmıştır. Böylelikle Okuyucunun Eserden Daha Fazla İstifade Etmesi Arzulanmıştır…