Yolda(n) Kalanlar

Ne Zaman Birkaç Dakikalığına Şu Sevimsiz Dünyanın Çekilebilirliğine İnansam Muhakkak Altından Acı Çeken Bir Ruh, Vuslata Erememiş Bir Aşk, Dertten Kıvranan Bir İnsan Çıkıyor Karşıma. Ya Hece Hece Hançerleyen Bir Şiir Yazılmış, Ya Nağme Nağme Namludan Çıkar Gibi Bir Türkü Söylenmiş, Ya Ağu Ağu Sineleri Zorlayan Bir Ağıt Ahu Enin Edilmiş.Zaten Hangi Dertsiz, Aşksız, Elemsiz, Hasretsiz İnsan Bu Bahtsız Dünyayı Güzelleştiren Bir Katre Güzellik Lütfetmiş Ki Kavruk Gönüllerimiz İçin. Bir Nebze Güzelse Bu Çirkin Dünya Acı Çeken Kalplerin Hatırına Güzeldir. Öyle İnanıyorum Ki Okuduğumuz İyi Bir Kitap, Dinlediğimiz Hisli Bir Şiir, Seyrettiğimiz Güzel Bir Resim Bir Garibin Acısının Tomurcuğu, Meyvesi Olarak Hayat Bulmuştur Ve Bu Sevimsiz Dünya Bağrı Yanık, Gözü Yaşlı, Başı Dertli Gariplerle Güzel Olmaya Devam Edecektir.Selam Olsun Hisli Yüreklere, Yaşlı Gözlere, Dertli Başlara..