Yüksek Fırınlar

Yabanelde Bir Garip İsçidir Koca İbrahim. Karisi Elif Ve Kizi Gülten’Le, Almanya’Nin Duisburg Sehrinde Yasar Ve Zorlu Ekmek Kavgasinda, Çalisir Yüksek Firinlarin Karsisinda. Yalimlar Vurdukça Yüzüne, Tez Zamanda Para Biriktirip Ana Vatana Dönmeyi Hayal Eder; Ama Bilir, Gelmek Kadar Gitmek De Zordur Bu Topraklardan. Hem Çekip Gitse Ne Olacak? Memlekette Ekmek Aslanin Agzinda, Üstelik Durumlar Da Bir Hayli Karisik: Tükenmekte Gencecik Hayatlar Mapushanelerde...Bagri Ne Kadar Yaniksa, Gönlü O Kadar Kiriktir İbrahim’İn. İlk Karisini Hastalik Almistir Elinden, İkincisini İse Eller. Biraz Buruk, Biraz Onuru Ayaklar Altina Alinmis Bir Halde Kalakalmisken Öyle, Elif’İ, Türkmen Kizi’Ni, Yepyeni Bir Umutla Es Diye Seçer Kendine. Koca İbrahim Bir Namuslu Olmasini İster Ondan, Bir De Erkek Çocuk Dogurmasini. İlk Bebekleri Kiz Olur, İkincisi İse Yoldadir. Bu Kez Muradina Erer İbrahim; Deniz Bebek Dünyaya Merhaba Der. Ama Simdi De Öyle Bir Kusku Düsmüstür Ki Yüregine, Gözü Ne Karisini Ne Bebegi Görür...Fakir Baykurt Bu Romaninda, Almanya’Daki Bir İsçi Ailesini Konu Ediniyor. Çalisma Kosullarindan Uyum Sorununa, Geleneksel Aile Yapisindan Namus Anlayisina Yayilan Genis Bir Yelpazede, Hem Almanya’Yi Hem De Orda Yasayan Türk Ailelerin Genel Yapisini Yine Ustaca Bir Anlatimla Analiz Ediyor.