Z

"Uyudu Ve İste Yine Çıplak. Kapatmıyor Misini Hiçbir §Ey. Utanıyor Tanrıdan. Kimsenin Umursamadığı Çıplaklığı Nedeniyle Aforoz Ediyor Kendisini. Ve Uyanıyor Ama Uykulartyla; Şımart Beni Tanrım, Asiliğimi Asaletim Say! Tanrı Olan Sensin. Gönlüme Dokun Dedi, Farkımda Değil Misin Dedi, İstiyorum, Hala...İsa'Yı Seviyordu. Varken Buralarda Ve Bu Topraklarda Ya Da Bu Topraklara Geleceklerin Yanmdayken Ya Da Onların Gülümsenecek Çocukları Doğmamışken Çekip Gidebilmişti.Gitmeyi Seviyordu Da Gidememesi Nedeniyle Ayıplıyordu Kendisini, İçini Kemiren Ve Kendisine Yakıştıramadığı Bir Korku. Yakıştırmanın Minsancalığını Kabullenmek İstemiyordu.Bak Bir De Yakup'U Severdi, Yusufçuk Kuşlarını. Yakup'Un İki Damla Gözyaşı Değildi Ak Sakalına Düşen De Ondan. İsalığına Da Yakupluğuna Da Gülümsedi. "