Zoom

“Beni Hayvanlara Kendi Hayvanlarım Getirdi. Ya Onlara, Tek Tek Nasıl Gelmiştim? Kıramadığım Yalnızlık, Kırdırmadığım Gurur, Ertelenen, Hep Ertelenen Bir Son Karar Taşımış Olsa Gerekti Beni: Akrebe. İşim, Seçtiğim Uğraş, Seçtiğim Uğraşın Tözü Ve Ekonomisi Beni Ağla Özdeşleştirdi: Örümcek. Hem Ehlileşen Hem De Yabanıllığını Bütün Bütüne Yitirmeyen Duruştu: Şahin. Bâkî Evrende, Sahte Tarihte, Kıyamete Sınırlı Ve Kayıtlı Gelecekte Tek Işıktı: Semender. Soyumun Tükenişiydi: Gergedan. Başkalaşımın İçindeki Aynı Kalış Maskesiydi: Bukalemun. Merak Böceği: Belki De Sıçrayan Fasulyenin İçindeydi.”Enis Batur, Yazı Hayatı Boyunca İşlediği, Büyüteç Altına Aldığı Hayvanlara, Hayvan Dünyasına; “Örümceğin Hünerine, Akrebin Gururuna, Devenin Sabrına, Eşeğin Güzelliğine, Karganın Zekâsına, Atın Soyluluğuna Bir Nebze Olsun Yaklaşabilmek” İçin Farklı Odaklardan Farklı Mesafelerden Bakıyor.