“’68’liler sosyalist sol açısından kurucu kuşak olarak
hâkimiyetlerini hissettirirken, ’78’liler daha çok iç tartışmaları,
hesaplaşmaları, kavgaları, acılarıyla anılır. ’78 kuşağının
‘yaslı’, ‘kavgasını tüketmemiş’, ‘özlem yüklü’ bir kuşak olduğu
sıklıkla ifade edilir. (…) Bugün ise veda edilemeyen bir geçmişin
yeniden ve farklı biçimlerde, bir kuşak bütünü etrafında
sahiplenilmesiyle, adalet ve geçmişle hesaplaşma talebinin bir
mücadele teması haline geldiğine tanıklık ediyoruz. Kimi
zaman nostaljik bir hatırlama, kimi zaman melankoli hafızada
kendini hissettirirken, bir yandan da ’78’lilik kimliği etrafında
bir tanınma mücadelesi devam ediyor.”
’78 Kuşağı - Bir Hafıza Topluluğu, Türkiye’de 1970’li yılların
siyasal ve toplumsal hayatının deneyimini, 12 Eylül darbesinin
etkilerini, devrimci hareketin zihniyet mirasını, bellek
çalışmalarının merceğiyle analiz ediyor. “Nostalji ve
melankolinin gelgitlerinden” geriye kalana bakıyor.
Melike Işık Durmaz, derinlemesine görüşmelerin yanı sıra
biyografi, otobiyografi ve nehir söyleşilere de dayanarak, ’78
kuşağının nasıl kendisini bir hafıza topluluğu olarak
kurduğunu anlatıyor. Devrim beklentisi, adanma, yoldaşlık
etiği… Ölümle, kayıplarla yüzleşme… Onların bir kuşak bilinci
ve kimliği edinmelerini sağlayan asli deneyim olarak 12 Eylül
…
Analitik mesafeye; bir kuşağı anlama, ona değerini verme
şevkinin ve heyecanının eşlik ettiği bir kitap.