Hariciyeciler,” Osmanlı’nın son do¨neminde, askerlerle birlikte,
I?mparatorlug?un c¸o¨ku¨s¸u¨nu¨ o¨nleyebileceg?i du¨s¸u¨nu¨len ayrıcalıklı
bu¨rokrat sınıfı konumuna gelmis¸lerdi. Cumhuriyet do¨neminde de
bu ayrıcalıklı konum devam etti. Zira diplomatlar, hem yeni Tu¨rkiye
Cumhuriyeti’nin Avrupa devletler sisteminde es¸it ve egemen bir
devlet olarak yer alma misyonunun, hem de u¨lkedeki modernles¸me
su¨recinin o¨nde gelen tas¸ıyıcıları ve temsilcileri sayıldılar.
Mu¨zeyyen Ezel U¨nal, erken cumhuriyet do¨nemi diplomatlarının
bu misyon ic¸indeki karakteristiklerini inceliyor. Batılı eg?itim almıs¸,
iyi yabancı dil bilen, Mustafa Kemal’in ve yakın c¸evresinin gu¨venini
kazanmıs¸ kis¸ilerden olus¸an bu zu¨mrenin mesleki ideolojisinin
ve habitus’unun olus¸umunu ve kendi ic¸indeki gruplas¸malarını
go¨ru¨yoruz. Yeni Tu¨rkiye’nin modern kadınının dıs¸ du¨nya go¨zu¨ndeki
temsilcileri olma misyonunun yu¨klendig?i “sefireleri,” yani bu¨yu¨kelc¸i
hanımlarını da ihmal etmeden...
Cumhuriyetin Diplomatı Olmak, bir prosopografi, yani kolektif
biyografi anlatısı ic¸inde erken Cumhuriyet do¨neminin birc¸ok u¨nlu¨
s¸ahsiyetinin portre eskizlerini de ic¸eren zengin bir aras¸tırma.
“S¸airlik u¨stu¨n olsa sefir olup gezer mi/ Yakup Kadri Tiran’da, Rus¸en
Es¸ref Yunan’da”
Yahya Kemal Beyatlı